Pirocen: Jak stworzyliśmy erę ognia i co będzie dalej?

Opinie czytelników

Recenzje książki Stevena Pyne'a odzwierciedlają mieszankę uznania dla jego wiedzy na temat pożarów i zmian klimatycznych, a jednocześnie zwracają uwagę na kwestie związane ze stylem pisania i tempem. Czytelnicy znajdują wartość w dostarczonych informacjach, ale wyrażają obawy dotyczące dosłowności i organizacji.

Ekspertyza autora, cenne spostrzeżenia na temat pożarów i zmian klimatycznych, umiejętność udostępniania złożonych tematów nieprofesjonalistom oraz poszerzanie słownictwa.

Zbyt rozwlekły i momentami brakuje mu skupienia, w dużym stopniu opiera się na szczegółach dotyczących czasu geologicznego, powoli angażuje czytelników i wymaga lepszej redakcji.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Pyrocene: How We Created an Age of Fire, and What Happens Next

Zawartość książki:

Dramatyczna reorientacja relacji ludzkości z ogniem.

Pyrocene opowiada historię o tym, co się stało, gdy gatunek władający ogniem, ludzkość, napotkał szczególnie podatny na ogień okres w historii Ziemi. Odkąd pojawiło się życie lądowe, płomienie rozkwitały. Jednak w ciągu ostatnich dwóch milionów lat jeden rodzaj zyskał zdolność manipulowania ogniem, szybko zmieniając zarówno siebie, jak i ostatecznie świat. Rozwinęliśmy małe wnętrzności i duże głowy, gotując jedzenie; wspinaliśmy się po łańcuchu pokarmowym, gotując krajobrazy; a teraz staliśmy się siłą geologiczną, gotując planetę.

Niektóre zastosowania ognia były bezpośrednie: ogień stosowany do przekształcania żywych krajobrazów w tereny łowieckie, pola paszowe, farmy i pastwiska. Inne były pośrednie, poprzez pirotechnikę, która rozszerzyła zasięg ludzkości poza zasięg płomienia. Mimo to społeczeństwa przedindustrialne i rdzenne w dużej mierze działały w ramach szerokich ograniczeń ekologicznych, które określały, w jaki sposób i kiedy można spalać żywe krajobrazy. Te starożytne relacje między ludźmi a ogniem załamały się, gdy ludzie zaczęli spalać biomasę kopalną - krajobrazy litowe - a siła ognia ludzkości stała się nieograniczona. Katalizowana przez ogień zmiana klimatu zglobalizowała wpływ na nową epokę geologiczną. Plejstocen ustąpił miejsca pirocenowi.

Wokół ognia, przez tysiąclecia, opowiadaliśmy historie, które wyjaśniały świat i negocjowały nasze miejsce w nim. Pirocen kontynuuje tę tradycję, opisując, w jaki sposób przekształciliśmy Ziemię i jak możemy odzyskać nasze obowiązki jako strażnicy planetarnego płomienia.