Głos i wizja: Przewodnik po pisaniu historii i innej poważnej literatury faktu

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wnikliwe wskazówki i praktyczne sugestie dla pisarzy literatury faktu, podkreślając sztukę pisania w sposób, który angażuje czytelników, zachowując jednocześnie rzetelność faktów. Spotkała się jednak z krytyką za gęstą prozę i dosadność, które niektórzy czytelnicy uznali za przytłaczające lub trudne w nawigacji.

Niezwykle pomocna dla pisarzy rozpoczynających projekty książkowe, z cennymi spostrzeżeniami na temat stylu pisania, projektowania i dynamiki non-fiction. Zapewnia solidne podstawy dla różnych rodzajów pisania non-fiction, zawiera wiele pomocnych wskazówek i inspiruje kreatywność. Ostatni rozdział oferuje skuteczne strategie przezwyciężania blokady pisarskiej i zachęca do angażującego pisania.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że proza jest zbyt rozwlekła i skomplikowana, co utrudnia wyodrębnienie przydatnych pomysłów. Krytycy twierdzą, że styl pisania często przesłania dobre rady, sugerując, że pokazuje, jak NIE pisać. Niektórzy uznali ją za nudną i samolubną, zwracając uwagę na brak ustrukturyzowanych ćwiczeń lub sztywnych zasad.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Voice and Vision: A Guide to Writing History and Other Serious Nonfiction

Zawartość książki:

W dzisiejszych czasach powszechne stało się mówienie o "rozpakowywaniu" tekstów. Voice and Vision to książka o pakowaniu prozy w pierwszej kolejności. Historia jest nauką, ale jest też sztuką - czyli literaturą. I chociaż nie ma potrzeby naśladowania fikcji, popadania w pamiętnikarstwo lub stawania się tekstem autoreferencyjnym, jej kompozycja musi być świadoma i świadoma.

Książka Voice and Vision przeznaczona jest dla tych, którzy chcą zrozumieć, w jaki sposób rozważania literackie mogą poprawić pisanie literatury faktu. Nie chodzi o to, czy tekst jest naukowy czy popularny, narracyjny czy analityczny, ale o to, czy jest dobry. Fikcja ma mnóstwo przewodników; dziennikarstwo ma półki zaopatrzone w podręczniki; niektóre hybrydy, takie jak twórcza literatura faktu i nowe dziennikarstwo, rozwinęły standardy, estetykę i uzasadnienia tego, jak przenieść dominujące tryby fikcji na tematy w literaturze faktu. Ale historia i inna poważna lub naukowa literatura faktu nie mają nic porównywalnego.

Teraz tym ciekawym pominięciem zajmuje się Stephen Pyne, analizując i ucząc rzemiosła, które leży u podstaw całych dziedzin literatury faktu i dyscyplin akademickich opartych na książkach. Z wybitnym wyczuciem, jeśli chodzi o unikalne problemy związane z pisaniem opartym na badaniach i z bogactwem przykładów od wybitnych pisarzy, Pyne, sam doświadczony i utalentowany pisarz, bada wiele sposobów na zrozumienie tego, co czyni dobrą literaturę faktu i wyjaśnia, jak to osiągnąć. Jego rady i wskazówki będą nieocenione zarówno dla ekspertów, jak i nowicjuszy w sztuce pisania poważnej i naukowej literatury faktu.