Ocena:
Pamiętnik „Persian Girls” autorstwa Nahid Rachlin stanowi autentyczną i emocjonalną relację z jej życia w Iranie i podróży do Ameryki. Czytelnicy doceniają jej żywe opowiadanie historii, spostrzeżenia kulturowe i osobiste refleksje. Niektórzy krytycy wskazują jednak na niedociągnięcia, takie jak powolne tempo, brak dialogów i nadmierne uproszczenie aranżowanych małżeństw.
Zalety:Autentyczny portret życia w Iranie, dobrze napisana i wciągająca narracja, głębia emocjonalna, silne relacje między postaciami, wnikliwy kontekst kulturowy i osobisty związek z doświadczeniami autora.
Wady:Momentami powolne tempo, niewystarczająca ilość dialogów, brak zdecydowanego zakończenia i potencjalne nadmierne uproszczenie kwestii aranżowanych małżeństw i kobiet w irańskim społeczeństwie.
(na podstawie 63 opinii czytelników)
Persian Girls: A Memoir
Przez wiele lat ból serca powstrzymywał Nahid Rachlin przed skierowaniem bystrego oka powieściopisarki do wewnątrz: aby opowiedzieć historię o tym, jak jej własne życie różniło się od życia jej najbliższej powierniczki i ukochanej siostry, Pari.
Dorastając w Iranie, obie nie akceptowały tradycyjnych muzułmańskich obyczajów i marzyły o karierze literackiej i scenicznej. Ich życie zmieniło się nagle, gdy ojciec zmusił Pari do poślubienia bogatego i okrutnego zalotnika.
Nahid ledwo uniknęła podobnego losu, a zamiast tego wynegocjowała z nim możliwość kontynuowania studiów w Ameryce. Kiedy Nahid otrzymała niepokojącą i tajemniczą wiadomość, że Pari zmarła po upadku ze schodów, wróciła do Iranu - teraz pod rządami islamskiego reżimu - aby dowiedzieć się, co stało się z jej najprawdziwszą przyjaciółką, skonfrontować się z przeszłością i ocenić, co przyniesie przyszłość dla osób ze złamanym sercem w opowieści o miażdżącym smutku, siostrzeństwie i ostatecznie nadziei.
