Jeśli jesteś jedyną osobą zdolną do uratowania świata, to czy jeż byłby dla ciebie dobrym rozwiązaniem? Czy powinieneś popełnić seppuku tylko dlatego, że wszędzie czujesz się jak w domu? Ile kłopotów mógłbyś mieć, gdybyś wyobraził sobie, że większość ludzi, których spotykasz, to twoje konkubiny? Co jeśli dowiesz się, że Bóg od czasu do czasu oddaje się pisaniu sprośnych wierszy? Te pytania wydają się absurdalne.
Jednak zanim wydasz osąd, możesz odkryć zaskakujące poetyckie rozwiązania, które Daniel Ionita proponuje w tym tomie. Ionicie udało się - ze zręcznym talentem - połączyć historię z Biblią, jednocześnie drwiąc z autorytetu i ludzkiego nadmiaru poprzez absurd i surrealizm - przypominając czytelnikowi Tristana Tzarę i dadaistów...
Ten zbiór jest znaczącym wkładem w australijską poezję.
