Pasażer

Opinie czytelników

Książka „Pasażer” to trzymająca w napięciu i przejmująca opowieść o desperackich próbach ucieczki Żyda z coraz bardziej opresyjnego środowiska nazistowskich Niemiec w 1938 roku. Autentyczny i przerażający portret rozpadu społeczeństwa i osobistych zmagań bohatera oferuje nawiedzający wgląd w okropności Holokaustu i psychologiczne żniwo prześladowań.

** Trzymająca w napięciu i wciągająca fabuła, która oddaje strach i chaos tamtych czasów. ** Realistyczny portret panicznych prób ucieczki z nazistowskich Niemiec. ** Prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat reakcji społeczeństwa na systemowy rasizm i autorytaryzm. ** Dobrze napisana z płynnym tłumaczeniem, dzięki czemu jest dostępna dla angielskich czytelników. ** Przypomina o kruchości wolności i okropnościach, z jakimi borykali się Żydzi podczas Holokaustu.

** Niektórzy czytelnicy uznali niektóre fragmenty za nużące lub mające kafkowski charakter, który może nie spodobać się każdemu. ** Emocjonalny ciężar powieści może być przytłaczający i niepokojący. ** Kilku czytelników wspomniało o trudnościach z pełnym zaangażowaniem na początku.

(na podstawie 114 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Passenger

Zawartość książki:

Okrzyknięta niezwykłym odkryciem literackim, zaginiona powieść o chwytającej za serce intensywności i wstrząsającym absurdzie o ucieczce i prześladowaniach w Niemczech lat trzydziestych XX wieku.

Berlin, listopad 1938 roku. Żydowskie sklepy zostały splądrowane, synagogi zniszczone. Podczas gdy szturmowcy dobijają się do jego drzwi, Otto Silbermann, szanowany biznesmen, który walczył za Niemcy podczas Wielkiej Wojny, zmuszony jest wymknąć się na tyły własnego domu. Odwrócony od lokali, którym od dawna patronował, i obawiający się, że zostanie zdemaskowany jako Żyd pomimo aryjskiego wyglądu, wsiada do pociągu.

A potem kolejnego. I kolejny... aż jego ucieczka staje się szaloną odyseją przez Niemcy, podczas której szuka najpierw informacji, potem pomocy, a w końcu ucieczki. Jego podróże stawiają go twarzą w twarz z kelnerami i konduktorami, urzędnikami i innymi wyrzutkami, uwodzicielskimi kobietami i bezwzględnymi złodziejami, z których kilku nie pochwala reżimu, podczas gdy reszta przyjmuje go całym sercem.

Trzymając się swojej egzystencji sprzed zaledwie kilku dni, Silbermann nie chce uwierzyć w to, co się dzieje, nawet gdy jest nękany przez oportunistów, zdradzany przez współpracowników i pozbawiony rodziny, przyjaciół i fortuny. Gdy jego świat wali się wokół niego, jest zmuszony przyznać, że jego koszmar jest aż nazbyt realny.

Dwudziestotrzyletni Ulrich Boschwitz napisał Pasażera w zawrotnym tempie w 1938 roku, świeżo po pogromach Nocy Kryształowej, a jego proza leci w tym samym tempie. Wartka, natychmiastowa, nasycona ostrym kafkowskim humorem, Pasażerka jest niezatartym portretem człowieka i społeczeństwa wymykającego się spod kontroli.