The Paradox of Body, Building and Motion in Seventeenth-Century England
Niniejsza książka analizuje, w jaki sposób siedemnastowieczni angielscy teoretycy architektury i projektanci ponownie przemyśleli domowe środowisko zbudowane pod kątem mobilności, gdy ruch stał się dominującym sposobem artykułowania świata w dyskursach obejmujących filozofię, teorię polityczną, poezję i geografię. Oferuje holistyczną syntezę przestrzeni angielskiej architektury domowej w interdyscyplinarnym kontekście, który ujawnia wizualne i kulturowe założenia leżące u podstaw zarówno XVII-wiecznego zwrotu ku ruchowi, odnotowanego przez W�lfflina, Deleuze'a i innych, jak i najnowszych badań historycznych nad wczesnonowożytnym doświadczeniem zmysłowym.
Od domu z początku XVII wieku z jego staccato fizycznych i społecznych rytmów do domu z końca XVII wieku z jego długimi widokami i zmiennymi powierzchniami ścian, właściciele i goście poruszali się po kompleksach przestrzennych coraz bardziej splecionych w sieci cyrkulacji. Argumenty z filozofii, poezji i podręczników etykiety ujawniają nieodłączną ludzką plastyczność i mobilność zakładaną przez projektantów tych przestrzeni, podczas gdy książki o kolonizacji, podróżach i geografii podkreślają szersze sieci ruchu, w których żyli nowożytni widzowie. Przestrzenie domu i posiadłości, analizowane tutaj oczami i umysłem gościa, odpowiednio przywoływały zdyscyplinowaną cyrkulację, aby paradoksalnie przekształcić rozmycie ruchu w podstawę stabilności społecznej i psychicznej.
We wczesnych dekadach stulecia ruch - czy to dosłowna podróż, czy unoszące się abstrakcyjne znaczniki - był na przemian przerażany i chwalony, ale od połowy wieku, a zwłaszcza po angielskiej wojnie domowej, autorzy ponownie zakorzenili zrozumiałość nawet samego języka w ruchu, a teoretycy architektury przemyśleli zarówno książkę, jak i budynek w sekwencji zmieniających się faz, które unieruchomiły wrodzony niepokój widza. Dzięki połączeniu analizy wizualnej i tekstowej książka ta zainteresuje historyków sztuki, architektury i kultury wczesnonowożytnej Europy, a także innych czytelników badających historię europejskiej kultury wizualnej.
