Pani Dalloway

Opinie czytelników

Pani Dalloway to głęboka modernistyczna powieść Virginii Woolf, poruszająca tematy pamięci, tożsamości i złożoności ludzkiego doświadczenia poprzez jeden dzień z życia Clarissy Dalloway, która przygotowuje się do przyjęcia. Narracja wykorzystuje styl strumienia świadomości, uchwycając powiązane ze sobą myśli wielu postaci, które poruszają się po społecznych oczekiwaniach i osobistych zmaganiach. Recenzje podkreślają zarówno błyskotliwość, jak i wyzwania pisarstwa Woolf, a czytelnicy różnie reagują na jego głębię i złożoność.

⬤ Głęboka eksploracja postaci i ludzkich doświadczeń.
⬤ Innowacyjna narracja strumienia świadomości pozwala na intymny wgląd w myśli i uczucia.
⬤ Liryczna proza i mistrzowskie użycie języka.
⬤ Porusza złożone tematy, takie jak pamięć, tożsamość i kwestie społeczne.
⬤ Przedstawia żywy obraz brytyjskiego społeczeństwa po I wojnie światowej.
⬤ Oferuje emocjonalną i filozoficzną głębię, która rezonuje z czytelnikami.

⬤ Złożony styl, który może być trudny do zrozumienia, zwłaszcza dla początkujących czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają brak tradycyjnej fabuły za wyzwanie.
⬤ Długie zdania i gęsta proza mogą powodować dezorientację lub wymagać ponownego przeczytania.
⬤ Książka może wydawać się powolna lub frustrująca dla osób preferujących prostą narrację.
⬤ Postacie są czasami postrzegane jako płytkie lub konwencjonalne, co prowadzi do braku zaangażowania.

(na podstawie 678 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mrs. Dalloway

Zawartość książki:

Powieść Virginii Woolf przedstawia dzień z życia Clarissy Dalloway, pozornie pewnej siebie londyńskiej socjety, która przygotowuje się do wieczornego przyjęcia. Monolog wewnętrzny pani Dalloway przechodzi od zaabsorbowania szczegółami jej przyjęcia do wspomnień jako młodej dziewczyny około trzydzieści lat temu i do późniejszych wyborów, których dokonała. Ujawnia prywatny umwelt, który jest rozdarty między duszną konwencjonalną egzystencją, którą zdecydowała się prowadzić, a tym, co mogłoby być, gdyby przyjęła propozycję małżeństwa bohemy Petera Walsha.

Tego samego dnia w innej części Londynu - i nieznany pani Dalloway aż do końca jej przyjęcia - jest Septimus Warren Smith, wstrząśnięty ofiarą Wielkiej Wojny z klasy znacznie niższej niż jej. Rzeczywistość Smitha jest niestety bardziej wewnętrzna niż zewnętrzna, a myśli, które nękają go w ten słoneczny czerwcowy dzień 1923 roku, są mroczne i złowieszcze. Woolf najprawdopodobniej czerpie z własnych załamań psychicznych, przedstawiając pęknięty świat Smitha.

Wewnętrzne rozmyślania tych i innych postaci w Pani Dalloway podkreślają, jak niewiele z nas samych pozwala sobie ujawnić.