Pani Dalloway

Opinie czytelników

„Pani Dalloway” Virginii Woolf to modernistyczna powieść, która zgłębia wewnętrzne życie i powiązania jej bohaterów podczas jednego dnia w Londynie w 1923 roku. Chociaż narracja wykorzystuje technikę strumienia świadomości, która może być trudna, zapewnia głęboki wgląd w tematy tożsamości, pamięci i ludzkiego doświadczenia.

Powieść charakteryzuje się unikalnym i bogatym stylem strumienia świadomości, który dogłębnie eksploruje myśli i emocje postaci. Proza Woolf opisywana jest jako piękna i zawiła, oddająca złożoność ludzkich doświadczeń. Wielu recenzentów docenia głębię rozwoju postaci i innowacyjną strukturę narracji.

Książka uważana jest za trudną w odbiorze ze względu na abstrakcyjny styl, długie zdania i brak tradycyjnej struktury fabularnej. Czytelnicy zauważają, że śledzenie zmieniających się perspektyw wymaga znacznej uwagi i wysiłku, co może prowadzić do dezorientacji. Niektórym trudno było nawiązać kontakt z bohaterami lub cieszyć się przedstawionymi ciężkimi tematami.

(na podstawie 677 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mrs. Dalloway

Zawartość książki:

Pani Dalloway to powieść Virginii Woolf, która opisuje dzień z życia Clarissy Dalloway, fikcyjnej kobiety z wyższych sfer w Anglii po I wojnie światowej. Jest to jedna z najbardziej znanych powieści Woolf.

Clarissa Dalloway spaceruje rano po Londynie, przygotowując się do wieczornego przyjęcia. Przyjemny dzień przypomina jej młodość spędzoną na wsi w Bourton i sprawia, że zastanawia się nad wyborem męża; poślubiła niezawodnego Richarda Dallowaya zamiast enigmatycznego i wymagającego Petera Walsha, a ona "nie miała możliwości" być z bliską przyjaciółką, Sally Seton. Peter ponownie wprowadza te konflikty, składając wizytę tego ranka.

Septimus Warren Smith, weteran pierwszej wojny światowej cierpiący na odroczony stres traumatyczny, spędza dzień w parku ze swoją urodzoną we Włoszech żoną Lukrecją, gdzie obserwuje ich Peter Walsh. Septimusa nawiedzają częste i niezrozumiałe halucynacje, głównie dotyczące jego drogiego przyjaciela Evansa, który zginął na wojnie. Później tego samego dnia, po tym jak przepisano mu przymusowy pobyt w szpitalu psychiatrycznym, popełnia samobójstwo, wyskakując z okna.

Wieczorne przyjęcie Clarissy jest powolnym sukcesem. Uczestniczy w nim większość postaci, które poznała w całej książce, w tym ludzie z jej przeszłości. Podczas przyjęcia dowiaduje się o samobójstwie Septimusa i stopniowo zaczyna podziwiać czyn tego nieznajomego, który uważa za wysiłek mający na celu zachowanie czystości jego szczęścia.