Ocena:
Czytelnicy mają mieszane uczucia co do książki Jilly Cooper „Pandora”. Podczas gdy niektórzy chwalą jej humor, dowcip i wciągającą fabułę, inni uważają, że nie dorównuje ona jej wcześniejszym dziełom. Wielu podobały się znajome postacie, podczas gdy niektórzy uważali, że historia jest zawiła, a tempo nierówne. Książka jest ogólnie polecana do lekkiej lektury, zwłaszcza w czasie wakacji lub weekendów.
Zalety:Humorystyczne i dowcipne pisanie, wciągająca fabuła, nostalgia dla długoletnich fanów, przyjemne postacie, w tym pojawienie się ulubionych, takich jak Rupert Campbell-Black, dobre do lekkiej lektury i solidne zakończenie historii ze zwrotami akcji.
Wady:Nie tak mocny jak wcześniejsze prace, niektórzy uważali, że jest nudny lub trudno się w niego wciągnąć, zbyt wiele postaci i stron pełnych plotek, sporadyczne problemy z tempem i kontrowersyjne przedstawienie psów i czekolady, które niektórzy czytelnicy uznali za nieodpowiedzialne.
(na podstawie 79 opinii czytelników)
Żaden obraz nie był piękniejszy od Pandory Rafaela.
Odkryta przez młodego porucznika Raymonda Kelvedona w normandzkim zamku w 1944 roku, przez pięćdziesiąt lat rzucała urok na jego rodzinę - artystów i handlarzy. Wisząc w wieżyczce ich uroczego domu w Cotswold, Pandora była świadkiem, jak burzliwa żona Raymonda, Galena, zarówno zabawia szereg kochanków, jak i rodzi czwórkę dzieci: Jowisza, Alizarina, Jonathana i superbraty Sienny.
Wtedy pojawia się wykwintna nieznajoma, twierdząca, że jest dawno zaginioną córką rodziny, która skłania trzech braci Belvedon do rzucenia się sobie do gardeł. Towarzyszy jej śmiertelnie efektowny chłopak, który ma zupełnie inne plany, w tym niezdrowe zainteresowanie Rafaelem. Podczas imprezy z fajerwerkami obraz zostaje skradziony.
Polowanie na jego odzyskanie zabiera czytelnika w ekscytującą podróż do Wiednia, Genewy, Paryża, Nowego Jorku i Londynu. Po trzymającej w napięciu sprawie sądowej i rekordowej sprzedaży dzieł starych mistrzów w Sotheby's, namiętna miłość zwycięża, a Pandora zostaje przywrócona do swojego prawowitego domu.
