Otello

Opinie czytelników

Recenzje dramatu „Otello” podkreślają jego ponadczasową tematykę, mistrzowskie postacie i piękny styl pisania, zastanawiając się nad jego trwałym znaczeniem w badaniu ludzkich emocji, takich jak zazdrość i manipulacja. Jednak opinie na temat różnych wydań różnią się znacznie, przy czym niektórzy recenzenci chwalą konkretne wydania za ich dostępność i adnotacje, podczas gdy inni krytykują fizyczną jakość niektórych książek i kwestie formatowania cyfrowego.

⬤ Pięknie napisane i istotne tematy
⬤ mistrzowskie portrety postaci, zwłaszcza Iago
⬤ wydania z informacyjnymi wprowadzeniami i przypisami zwiększają zrozumienie
⬤ przyjemne doświadczenie czytelnicze
⬤ rezonuje z czytelnikami niezależnie od ich znajomości Szekspira
⬤ wiele wydań ułatwia zrozumienie oryginalnego tekstu.

⬤ Fizyczne wydania mogą mieć niską jakość (rozpadać się), a niektóre formaty cyfrowe są źle sformatowane i mają problemy z nawigacją
⬤ nie wszystkie wydania zapewniają oczekiwaną głębię adnotacji
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że niektóre przedstawienia lub adaptacje są niewystarczające w porównaniu z innymi.

(na podstawie 520 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Othello

Zawartość książki:

Iago. O Panie, bądź zadowolony.

Podążam za nim, by mu służyć. Nie wszyscy możemy być mistrzami, ani wszyscy mistrzowie nie mogą być prawdziwie naśladowani. Poznasz niejednego ostrożnego i kolanami dławiącego knaue.

Który (rozkoszując się własną posłuszną niewolą) spędza swój czas, podobnie jak jego mistrzowie Asse, za nic, ale Prouender, a kiedy jest stary, Casheer.

Bicz mi takie uczciwe umiejętności. Inni są tacy, którzy starają się w formach i wizerunkach obowiązków, ale ich serca zajmują się sobą, i rzucając tylko pokazy służby na swoich panów, dobrze się przez nich rozwijają.

A gdy podniosą swe płaszcze, sami składają hołd. Ci ludzie mają jakąś duszę, i za takiego się uważam. Gdyż (Panie) jest tak pewne, jak to, że jesteś Rodorigo, Gdybym był Moorem, nie byłbym Iago: Podążając za nim, podążam tylko za sobą.

On jest moim sędzią, nie ja dla miłości i obowiązku, lecz pozornie, dla mego szczególnego celu: Bo kiedy moje zewnętrzne działanie zademonstruje naturalny akt i figurę mego serca w dopełnieniu zewnętrznym, niedługo potem będę nosił moje serce na rękawie, aby Dawes mógł się w nie wpatrywać. Nie jestem tym, kim jestem Rod. Jakiż upadek Fortuna zawdzięcza kleszczom, jeśli może je tak nosić?