Ostatnie dzikie konie

Opinie czytelników

Książka łączy w sobie trzy linie czasowe skupione wokół tematu ochrony przyrody, koncentrując się w szczególności na Koniu Przewalskiego, i bada relacje międzyludzkie na tle zmian klimatycznych i dystopii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest piękny, a tematy wciągające, inni uważali, że historia jest zbyt ponura, a niektóre aspekty fabuły odciągają uwagę od głównej narracji.

Dobrze napisana i wciągająca, z silnym rozwojem postaci i głębokimi tematami dotyczącymi ochrony przyrody i relacji międzyludzkich. Przeplatające się linie czasowe zapewniają wyjątkowe doświadczenie fabularne, a pośród przedstawionych wyzwań pojawiają się przebłyski nadziei. Wielu czytelników doceniło przejrzysty i piękny styl pisania, a także poczucie miejsca i sympatię dla bohaterów.

Przesuwające się linie czasowe mogą być mylące dla niektórych czytelników. Niektóre wątki poboczne, w tym długie historie o uzależnieniu od narkotyków i związkach homoseksualnych, mogą wydawać się niepotrzebne. Niektórzy recenzenci stwierdzili, że ogólny ton jest dość ponury i przygnębiający, a skupienie się na ludzkich zmaganiach przyćmiewa same konie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last Wild Horses

Zawartość książki:

Przetłumaczona na 36 języków, laureatka Norweskiej Nagrody Księgarzy i odnosząca największe sukcesy norweska autorka swojego pokolenia, Maja Lunde powraca z chwytającą za serce opowieścią, osadzoną w odległej przeszłości i dystopijnej przyszłości, o wymieraniu i przetrwaniu, rodzinie i nadziei.