Ostatnia zmiana: Wiersze

Opinie czytelników

Recenzje książki Philipa Levine'a „My Lost Poets” podkreślają trwały wpływ poety i jakość jego twórczości, choć reakcje czytelników są różne. Wielu z nich chwali autentyczność, emocjonalną głębię i kunszt jego wierszy, szczególnie gdy odnoszą się one do doświadczeń klasy robotniczej. Jednak niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie, czując, że niektóre wiersze nie rezonowały z nimi osobiście lub nie uchwyciły istoty Detroit.

⬤ Philip Levine jest chwalony jako genialny i wpływowy poeta.
⬤ Jego wiersze są postrzegane jako autentyczne, szczere i pięknie skonstruowane.
⬤ Wielu czytelników uważa jego portret życia klasy robotniczej za autentyczny i zrozumiały.
⬤ Zbiór zawiera niezapomnianą serię kompozycji, które są zarówno muskularne, jak i liryczne.

⬤ Niektórzy czytelnicy czuli się rozczarowani, ponieważ wiersze nie rezonowały z ich osobistymi doświadczeniami, szczególnie w odniesieniu do aury Detroit.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło, że emocjonalny wpływ wierszy nie był dla nich tak silny, jak się spodziewali.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Shift: Poems

Zawartość książki:

Teraz w wersji papierowej - ostatni zbiór nowych wierszy jednego z naszych najlepszych i najbardziej lubianych poetów. Wiersze w tym wspaniałym zbiorze dotykają wszystkich wydarzeń i miejsc, które miały największe znaczenie dla Philipa Levine'a.

Są tu liryczne wiersze o jego rodzinie i dzieciństwie, magii nocy i sile marzeń; trudne wiersze o ciężkiej pracy zmianowej w fabrykach samochodów w Detroit, nazistach i szefach wszelkiego rodzaju; wymowne wiersze o jego bohaterach - graczach jazzowych, artystach i ludziach pracy każdego rodzaju, nawet dzieciach. Inne wiersze celebrują miejsca i rzeczy, które kochał: dary zimy, świt, mur w Neapolu, angielskie wzgórze, Andaluzję. I godzi się z Detroit: „Powolny uczeń, którym jestem, potrzebowałem jednej nocy / aby odkryć, że deszcz w Nowym Jorku / jest jak deszcz w Detroit.

Sprawia, że jesteś mokry”. Jest to pokój, który w pełni urzeczywistnia się we wzruszającym pożegnaniu z rodzinnym miastem w ostatnim wierszu zbioru, „The Last Shift”.