Ocena:
„Ostatni człowiek” Mary Shelley przedstawia przejmującą eksplorację samotności i ludzkiej potrzeby towarzystwa w dystopijnej przyszłości. Podczas gdy powieść jest bogata w filozoficzną głębię i emocjonalny rezonans, czytelnicy mają mieszane reakcje na jej styl narracji i tempo. Niektórzy uważają ją za pięknie napisaną, podczas gdy inni krytykują jej gadatliwość i brak wciągającej treści w niektórych częściach.
Zalety:⬤ Bogata tematyka filozoficzna i głębia emocjonalna.
⬤ Silny rozwój postaci, zwłaszcza w odniesieniu do izolacji i towarzystwa.
⬤ Pionierskie przedstawienie elementów dystopijnych w literaturze.
⬤ sugestywna i poetycka proza, która trafia do wielu czytelników.
⬤ Rozwlekły i zbyt kwiecisty styl pisania, który może być nużący.
⬤ Problemy z tempem akcji, szczególnie w środkowej części książki, gdzie akcja się wlecze.
⬤ Niektórzy czytelnicy odczuwali brak angażujących punktów fabularnych i postaci.
⬤ Postrzegana jako nie będąca prawdziwą „futurystyczną” wizją, pozbawiona technologicznej wyobraźni.
(na podstawie 166 opinii czytelników)
The Last Man
Zaczerpnięty ze starożytnego tekstu znalezionego w jaskini, The Last Man kończy się w 2100 roku, "ostatnim roku świata".
Niszczycielska ogólnoświatowa plaga unicestwiła całą ludzkość z wyjątkiem jednego człowieka, który kronikuje upadek świata. Ta powieść apokaliptycznego horroru, pierwotnie opublikowana w 1826 roku, została odrzucona w swoim czasie i nie była drukowana od 1833 do 1965 roku, kiedy to pojawiło się pierwsze wydanie Bison Books.
Mary Shelley (1797-1851) była autorką wielu dzieł, z których najbardziej znanym jest klasyczny Frankenstein. Judith Tarr jest autorką ponad trzydziestu powieści fantasy i historycznych, w tym serii Epona.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)