Matylda autorstwa Mary Wollstonecraft Shelley, Fikcja, Klasyka

Opinie czytelników

Recenzje „Matyldy” Mary Shelley odzwierciedlają mieszankę uznania i rozczarowania. Wielu czytelników docenia elementy autobiograficzne i bogaty kontekst historyczny przedstawiony we wstępie, szczególnie zwracając uwagę na adnotacje Elizabeth Nitchie. Jednak kilka recenzji krytykuje melodramatyczną i rozwlekłą naturę książki, z tematami rozpaczy i kazirodztwa powodującymi dyskomfort. Niektórzy uważali, że tekst jest piękny, ale fabule brakowało głębi i wpływu bardziej znanego dzieła Shelley, „Frankensteina”. Niedokończony tekst i liczne błędy typograficzne dodatkowo zniechęcały innych do czytania.

⬤ Bogaty kontekst historyczny i adnotacje we wstępie.
⬤ Piękny styl pisania doceniony przez niektórych czytelników.
⬤ Angażujące elementy związane z doświadczeniami życiowymi Shelleya.
⬤ Krótka długość odpowiednia do szybkiego przeczytania.
⬤ Dostępność darmowej wersji ebook.

⬤ Melodramatyczne wątki i fabuła uznawane przez niektórych za rozczarowujące.
⬤ Liczne literówki i błędy gramatyczne zauważone w ebooku.
⬤ Rozwlekły i zbyt rozwlekły styl pisania.
⬤ Fabuła może wydawać się nudna lub pozbawiona intrygi w porównaniu do „Frankensteina”.
⬤ Niedokończony charakter tekstu był frustrujący dla niektórych czytelników.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mathilda by Mary Wollstonecraft Shelley, Fiction, Classics

Zawartość książki:

Trzej główni bohaterowie Matyldy to najwyraźniej sama Mary Shelley, Godwin i Percy Bysshe Shelley - a ich relacje można łatwo dopasować do ich życia.

Matylda to druga długa powieść Mary Shelley, napisana między sierpniem 1819 a lutym 1820 roku. Pisanie tej powieści odwróciło uwagę Mary Shelley od smutku po śmierci jej rocznej córki Clary w Wenecji we wrześniu 1818 roku i jej trzyletniego syna Williama w czerwcu 1819 roku w Rzymie.

Straty te pogrążyły Mary Shelley w depresji, która oddaliła ją emocjonalnie i seksualnie od Percy'ego Shelleya, a on zostawił ją, jak to ujął, „na palenisku bladej rozpaczy”. Ważna i mało znana opowieść autora Frankensteina.