Ostatni biały człowiek - bestseller New York Timesa z 2022 r.

Opinie czytelników

Książka przedstawia prowokującą do myślenia narrację o świecie, w którym jednostki przechodzą nagłą zmianę koloru skóry, badając tematy związane z rasą, tożsamością i reakcjami społecznymi na tę transformację. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło styl pisania i głębię psychologicznego wglądu, niektórzy krytykowali brak głębi w kwestiach rasowych i przejrzystości narracji.

Styl pisania jest pięknie wykonany, opisywany jako poetycki i ściśle skonstruowany. Powieść porusza ważne kwestie dotyczące rasy, tożsamości i percepcji społecznej, co czyni ją lekturą skłaniającą do refleksji. Jest uważana za wyjątkową eksplorację rasizmu i osobistej transformacji, zbierając pochwały za swoje pomysłowe podejście.

Krytycy zauważyli brak głębi w eksploracji rasizmu i brak odpowiedzi na krytyczne pytania dotyczące społecznych implikacji transformacji. Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że struktura zdań jest zbyt złożona i czasami uciążliwa, co utrudnia śledzenie narracji. Ponadto istnieją obawy dotyczące jednowymiarowego traktowania wieloaspektowego tematu.

(na podstawie 83 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last White Man - The New York Times Bestseller 2022

Zawartość książki:

Opowieść o miłości, stracie i ponownym odkryciu w czasach niepokojących zmian. Pewnego ranka Anders budzi się i odkrywa, że jego skóra stała się ciemna, a jego odbicie jest mu obce.

Początkowo mówi o tym tylko Oonie, dawnej przyjaciółce, a od niedawna kochance. Wkrótce w całej krainie pojawiają się doniesienia o podobnych zdarzeniach. Niektórzy widzą w tych przemianach długo oczekiwane obalenie ustalonego porządku, któremu należy się przeciwstawić aż do gorzkiego końca.

U wielu, tak jak u ojca Andersa i matki Oony, poczucie głębokiej straty kłóci się z głęboką miłością. W miarę pogłębiania się więzi między Andersem i Ooną, zmiana nabiera innego wymiaru, dając szansę zobaczenia się na nowo, twarzą w twarz.

„Wspaniale wykonana... The Last White Man kończy się nutą nadziei, drzwiami otwartymi na tyle, by transcendencja mogła się przez nie przelać” O, the Oprah Magazine »Elektryczne założenie, zapożyczone z Metamorfozy Kafki, wygląda na to, że zaktualizuje klasykę, czyniąc ją pilnie aktualną« Evening Standard ”Hipnotyzująca bajka o rasie...

W rękach tak zręcznego i humanitarnego pisarza jak Hamid, dziwaczna konstrukcja wykracza daleko poza zwykłe „co by było, gdyby”” Guardian.