Osobista pewność: O drodze, prawdzie i życiu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Personal Certainty: On the Way, the Truth, and the Life

Zawartość książki:

W święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w 1956 r. Walenty Tomberg rozpoczął pracę nad niepublikowanym dotąd tekstem, który oddajemy do rąk czytelnika w niniejszej książce. Tekst ten, napisany w drugiej połowie jego życia (mniej więcej dekadę po jego konwersji na katolicyzm), dokumentuje istotny, przejściowy etap w rozwoju jego twórczości. Tomberg wyjaśnia tutaj, w jakim stopniu i w jaki sposób może być naprawdę pewny spraw związanych z wielkimi pytaniami, przed którymi stoi ludzkość. Chciał odkryć i przedstawić metodę, za pomocą której inni poszukiwacze mogliby również dojść do autentycznej pewności w odniesieniu do wielkich pytań.

Personal Certainty jest dla mnie dziełem zdumiewającej dojrzałości, pokory, tekstury i wnikliwości. Odwzorowuje program tworzenia człowieka wymagany od konkretnego pisarza o wybitnych zasługach i wyjątkowym przeznaczeniu. Tomberg konsekwentnie szedł naprzód - ewoluował - poprzez wewnętrzne i zewnętrzne doświadczenia wojny i wstrząsów, turbulencji i koncentracji, migracji i wyboru, ideałów i możliwości, nadziei i rozczarowania, prawdy i oszustwa, siły i kruchości, hipokryzji i uczciwości. Przede wszystkim był w stanie dzielić się intymnie tajemnicą modlitwy, medytacji, kontemplacji, liturgii, różańca, zastanawiając się nad komunią świętych, zmartwychwstałym Chrystusem, Maryją i wszystkim, co jest sofijskie, i nie tylko. W miarę jak jego perspektywy poszerzały się i pogłębiały, Certainty śledzi, jak i dlaczego nowe zdolności zakorzeniły się i zostały wyzwolone w jego życiu oraz jak podtrzymywał ludzki, intelektualny, psychologiczny i duchowy wzrost. Śledząc, jak nauczył się diagnozować osobiste błędy, jak nauczył się zmieniać, jak znalazł odwagę, by ponownie rozważyć swoje osobiste zaangażowanie religijne, jak nauczył się ponownie dostosowywać i samokorygować, dowiadujemy się o świadomości wymaganej do faktycznego zamieszkania i wzięcia na siebie wolności w nowy i żywy sposób. Gdyby był tu dzisiaj, napotkałby podobne trudności, wymagające innych świadomych i kosztownych "wolnych" decyzji, z których każda byłaby heroiczna, odważna i pełna miłości.

Ponieważ historia nazwała to erą postprawdy, świadectwo osobistej pewności jednego człowieka nie może być pilniej potrzebne. Jako takie, jest to święte lekarstwo. -Therese Schroeder-Sheker, Chalice of Repose Project.

W swojej późnej pracy Valentin Tomberg czyni znacznie jaśniejszym związek swojego ortodoksyjnego chrześcijańskiego ezoteryzmu ze starożytnymi i współczesnymi tradycjami filozoficznymi. Podobnie jak Władimir Sołowjow, wskazuje na paradoks niewidzialnego wyjaśnienia widzialnego doświadczenia jako coś, co łączy naukę z religią. Z tego wglądu rozwija symbolistyczną metafizykę, która odrzuca wszelkie oddzielanie tego, co osobiste od kosmologicznego, choć w wyraźnie postkantowski sposób. Nikt, kto zajmuje się teologią filozoficzną, nie powinien zignorować tej próby bardziej spekulatywnego Grammar of Assent-John Milbank, autor The Future of Love: Essays in Political Theology, itd.

Zdaniem Tomberga osobista pewność nie jest nauką. Jest mądrością, która dla niego nie jest wymuszona przez "dowody", ale rodzi się i rośnie w glebie wolności. Mądrość okazuje się prawdą w trakcie życia: nie jest to kwestia mocno ograniczonych pojęć, ale wzrostu, osiągniętego przez to, co nazwał "metodą totalną", która prowadzi do symbolu. Ten nacisk na symbol znacznie się rozszerzył w późniejszych, magisterialnych Medytacjach o Tarocie, obecnie uważanych za jeden z klasycznych tekstów duchowych XX wieku. -Michael Frensch, autor Weisheit in Person.