Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że autobiografia Gezy Vermesa „Opatrznościowe wypadki” jest fascynującym i poruszającym opisem jego życia, oferującym wgląd w jego doświadczenia i wkład naukowy, szczególnie w odniesieniu do żydowskości Jezusa i zwojów znad Morza Martwego. Pomimo pewnej krytyki dotyczącej stylu pisania, książka jest chwalona za wciągającą narrację i bogaty kontekst historyczny.
Zalety:⬤ Wciągająca narracja, którą czyta się jak powieść.
⬤ Zapewnia głęboki wgląd w życie znaczącego uczonego.
⬤ Podkreśla pionierską pracę Vermesa nad zwojami znad Morza Martwego i historycznym Jezusem.
⬤ Oferuje cenną refleksję na temat rozwoju osobistego i historycznego.
⬤ Wielu czytelników uważa ją za inspirującą i odkrywczą.
Wady:⬤ Styl pisania jest czasami opisywany jako duszny lub nie najlepszy.
⬤ Brakuje dogłębnego psychologicznego wglądu w wewnętrzne procesy Vermesa.
⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej akademickiego traktatu niż osobistej biografii.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Providential Accidents: An Autobiography
Zawartość książki:
Geza Vermes jest znany na całym świecie jako ekspert w dziedzinie zwojów znad Morza Martwego i za swoją pionierską pracę Jezus Żyd. Ale oprócz tego jest żywym ucieleśnieniem relacji żydowsko-chrześcijańskich w kontekście uczciwego poszukiwania prawdy. Niewielu uczonych miało tak barwne i pełne wrażeń życie, którego przebieg tutaj opisuje.
Urodzony w węgierskiej rodzinie żydowskiej, która później przeszła na chrześcijaństwo, otrzymał katolickie wykształcenie, a po wojennej zawierusze został wyświęcony na księdza. Dążenie do członkostwa w zakonie doprowadziło go do Ojców Syjonu w Louvain, a następnie w Paryżu, gdzie między innymi został wprowadzony w studia biblijne i zafascynował się nowo odkrytymi zwojami znad Morza Martwego. Późniejsze zawirowania emocjonalne spowodowane sprzecznymi naciskami sprawiły, że zachorował, ale seria "opatrznościowych wypadków", które nadały tej książce tytuł, przywiodła go do Anglii, małżeństwa i nowego spełnionego życia, najpierw w Newcastle-upon-Tyne, a następnie w Oksfordzie, oraz do publicznego potwierdzenia swojej żydowskości.
Oprócz opowiedzenia fascynującej osobistej historii, książka ta dostarcza żywych, wewnętrznych relacji na temat rozwoju badań nad Zwojami oraz długiej walki z opóźniającymi się redaktorami nad "akademickim skandalem stulecia". Wspomnienia te rzucają wiele światła na głębokie osobiste przyjaźnie i antagonizmy oraz złożone, nienaukowe czynniki, które towarzyszą nawet zaangażowanym badaniom Biblii, Qumran i Ewangelii.
