On nie jest w moim typie

Opinie czytelników

Recenzje książki „He's Not My Type” autorstwa Meghan Quinn podkreślają mieszankę humoru, romansu i emocjonalnej głębi skupionej wokół Halsey Holmes, hokeistki zmagającej się z żałobą. Książka została pochwalona za angażujące postacie, dowcipne pisanie i eksplorację tematów, takich jak odnaleziona rodzina i rozwój osobisty. Jednak niektóre recenzje zwracają uwagę na niespójności w chemii postaci i pośpieszne zakończenie, a także mieszany odbiór niektórych romantycznych tropów.

** Humorystyczny i wciągający styl pisania ** Silna głębia emocjonalna, szczególnie w odkrywaniu żałoby ** Dobrze rozwinięte postacie i relacje ** Skuteczne wykorzystanie romantycznych tropów, takich jak znaleziona rodzina i współlokatorzy-kochankowie ** Rozkoszne przekomarzanie się i komediowe momenty ** Doskonała narracja audio w pełnym składzie poprawia wrażenia ** Czytelnikom podobała się więź między głównymi bohaterami Halsey i Blakely

** Niektórzy czytelnicy odczuwali brak prawdziwej więzi między głównymi bohaterami ** Niektóre aspekty, takie jak zakończenie, wydawały się niektórym czytelnikom pośpieszne ** Dynamika natychmiastowej miłości była krytykowana za brak głębi ** Obawy dotyczące niespójności postaci, szczególnie w przedstawieniu Halseya ** Powtarzające się użycie niektórych tropów (np. charakterystyka „alfa”) zostało wskazane jako nadmierne ** Mieszane uczucia co do tempa i wiarygodności interakcji postaci w niektórych scenach

(na podstawie 1117 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

He's Not My Type

Zawartość książki:

Słowo do mądrych, nigdy nie zostań współlokatorem dziewczyny, za którą tęsknisz przez większą część roku.

Pewnie zastanawiasz się, dlaczego miałbym zrobić coś takiego? Cóż, nie zrobiłem.

To byli moi koledzy z drużyny.

W chwili, gdy dowiedzieli się, że Blakely White jest singielką, podjęli się zabawy w kupidyna i poinstruowali mnie, jak powinienem ją zdobyć.

Nie nosić przy niej koszulki.

Zrób jej kolację.

Lekko dotknij jej ramienia, gdy się żegnasz.

Jestem tak zdenerwowany, tak przytłoczony, tak szaleńczo zakochany w tej kobiecie, która ledwo mnie zauważa, że tracę kontrolę nad sytuacją i popełniam jeden ogromny błąd: proponuję jej bycie fałszywą randką na weselu, aby mogła sprawić, że jej były będzie zazdrosny.

Oznacza to, że przez całą noc mam z nią wolną rękę. Mogę ją przytulać, tańczyć z nią, całować... wpatrywać się w nią z drugiego końca pokoju, jakby była całym moim światem, ponieważ jest nim już od miesięcy.

Ale kiedy noc dobiega końca, mam dwie opcje: przyprowadzić ją z powrotem do mojej sypialni i pokazać jej, co naprawdę czuję, albo pozwolić jej odejść, poddając się faktowi, że bardzo dobrze mogę nie być w jej typie.