Opinie czytelników
Podsumowanie:The Cruel Country autorstwa Judith Ortiz Cofer to przejmujący pamiętnik, który porusza tematy żałoby, straty i dwoistości kulturowej poprzez relację autorki z matką i wpływ jej śmierci. Pisanie jest głęboko osobiste, rezonujące z czytelnikami, którzy doświadczyli podobnych emocji.
Zalety:Książka jest pięknie napisana, oferując szczere refleksje, które wywołują śmiech i łzy. Wielu czytelników uznało, że można się z nią utożsamić, zwłaszcza w odniesieniu do własnych doświadczeń związanych ze stratą i relacjami rodzinnymi. Zdolność autorki do uchwycenia intensywności emocji i osobistego charakteru jej historii wzmacnia wrażenia z lektury.
Wady:Podczas gdy wielu czytelników uznało ten pamiętnik za podnoszący na duchu, niektórzy mogli spodziewać się, że będzie on bardziej przygnębiający, biorąc pod uwagę jego tematykę. Nie jest to jednak postrzegane jako główna wada w recenzjach.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Cruel Country
Zawartość książki:
"Uczę się alchemii żalu - tego, jak należy go starannie odmierzać i rozdawać, zadawać - ale jeszcze nie opanowałam tej sztuki" - pisze Judith Ortiz Cofer w książce The Cruel Country. Ten bogaty w treść, głęboko poruszający, liryczny pamiętnik koncentruje się na powrocie Cofer do rodzinnego Puerto Rico po tym, jak u jej matki zdiagnozowano raka płuc w późnym stadium.
Twórczość Cofer zawsze czerpała siłę ze sprzeczności i dwoistości jej życia, takich jak konieczność i wymagania zarówno języka angielskiego, jak i hiszpańskiego, jej podróże między różnymi subkulturami kontynentalnymi i wyspiarskimi oraz wyzwania związane z byciem Latynoską mieszkającą na południu Stanów Zjednoczonych. Przeplatające się z tymi dalekimi od powszechności napięciami są dwoistości, które wszyscy dzielimy: nasze życie zarówno jako sacrum, jak i profanum, nasze negocjacje ról dziecka i dorosłego, nasze pragnienia bycia osobą, która należy, a także osobą, która jest inna.
To, co odkrywamy w The Cruel Country, to jak wiele Cofer do tej pory powstrzymywała w swoim żywym i wciągającym pisarstwie. Ta podróż do łoża śmierci jej matki pozwoliła jej powiedzieć prawdę wewnątrz prawdy. Przybywa do łóżka matki jako córka pogrążona w żalu, ale porusza się po tym okrutnym kraju jako pisarka - wnikliwa obserwatorka szczegółów, nieustępliwa i natarczywa pytająca.
