Okaleczony bóg

Opinie czytelników

Seria Malazańska Księga Poległych kończy się książką „Okaleczony bóg”, wywołując silne emocje wśród czytelników. Wielu z nich uznało rozwój postaci i budowanie świata za doskonałe, tworząc złożone i wciągające doświadczenie fantasy. Podczas gdy niektóre recenzje chwaliły punkt kulminacyjny i powiązanie luźnych końców, inne krytykowały książkę za jej tempo i wprowadzenie zbyt wielu nowych postaci na końcu. Ogólne odczucia to podziw dla ambicji Eriksona i jego sposobu opowiadania historii, pomimo pewnego rozczarowania związanego z wykonaniem finału.

⬤ Mistrzowskie budowanie świata i rozwój postaci.
⬤ Ambitna i złożona historia, która wiąże wiele wątków.
⬤ Silny wpływ emocjonalny i zapadające w pamięć postacie.
⬤ Humor i głębia pisarska wzmacniają narrację.
⬤ Czytelnicy czują głęboką więź z bohaterami i całą historią.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest powolne, szczególnie na początku.
⬤ Wprowadzenie wielu nowych postaci w ostatniej książce spowodowało zamieszanie.
⬤ Niektóre punkty fabuły i łuki postaci wydawały się nierozwiązane lub niejasne.
⬤ Sporadyczne dygresje prowadziły do momentów dezorientacji, a nie jasności w narracji.

(na podstawie 441 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Crippled God

Zawartość książki:

Punkt kulminacyjny epickiej serii Malazańska Księga Poległych, który zadecyduje o tym, jak będzie rządzony świat.

Spustoszeni przez K'Chain Nah'Ruk, Łowcy Kości maszerują na Kolanse, gdzie czeka nieznany los. Dręczona pytaniami armia balansuje na krawędzi buntu, ale adiunkt Tavore nie ustąpi. Pozostaje jej ostatni akt, jeśli jest to w jej mocy, jeśli zdoła utrzymać swoją armię razem, jeśli chwiejne lojalności, które stworzyła, przetrwają wszystko, co ma nadejść. Tavore Paran z rodu Paran, kobieta bez darów magii, uważana za prostą, niepozorną, nie wykazującą niczego, co wzbudziłoby lojalność lub zaufanie, zamierza rzucić wyzwanie bogom - jeśli jej własne wojska nie zabiją jej pierwsze.

Na Tavore i jej sojuszników czekają Forkrul Assail, ostateczni arbitrzy ludzkości. Czerpiąc z obcej mocy, straszliwej w swej potędze, pragną oczyścić świat, unicestwić każdego człowieka, każdą cywilizację, by zacząć od nowa. Cieszą się z nadchodzącej pożogi rzezi, ponieważ będzie ona ich własnym pomysłem i cieszy ich świadomość, że pośród wrogów gromadzących się przeciwko nim dojdzie do zdrady.

W królestwie Kurald Galain, gdzie znajduje się dawno zaginione miasto Kharkanas, na Pierwszym Brzegu stoi masa uchodźców. Dowodzeni przez Yedana Derryga, Strażnika, czekają na przełamanie Lightfall i nadejście Tiste Liosan. To wojna, której nie mogą wygrać i zginą w imię pustego miasta i królowej bez poddanych.

Gdzie indziej, trzej Starsi Bogowie, Kilmandaros, Errastas i Sechul Lath, pracują nad zerwaniem łańcuchów wiążących Korabas, Smoka Otataral, z jej wiecznego więzienia. Gdy zostanie uwolniona, powstanie jako siła zniszczenia i żaden śmiertelnik nie będzie w stanie się jej przeciwstawić. U bram Starvald Demelain umiera Dom Azathów pieczętujący portal. Wkrótce nadejdzie Eleint i znów na świecie pojawią się smoki.