Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta jest ważnym źródłem zrozumienia ludobójstwa i czystek etnicznych w Europie XX wieku, zapewniając dogłębną analizę różnych wydarzeń historycznych, motywacji i różnic między tymi dwoma pojęciami. Jest dobrze zbadana i dostępna dla osób zainteresowanych tymi tematami, choć może stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników ze względu na jej akademicki charakter.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i pouczająca
⬤ pogłębia zrozumienie czystek etnicznych i ludobójstwa
⬤ obejmuje mniej znane wydarzenia
⬤ zapewnia jasne rozróżnienie między ludobójstwem a czystkami etnicznymi
⬤ odpowiednia zarówno dla odbiorców akademickich, jak i ogólnych.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej obiektywizmu
⬤ krytyka wskazuje na nadmierne uproszczenia pojęć
⬤ może być gęsta lub zbyt rozwlekła dla zwykłych czytelników
⬤ nie obejmuje wszystkich ludobójstw (np. Rwandy)
⬤ niektórzy uważają, że pomija ważne wydarzenia historyczne.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Fires of Hatred: Ethnic Cleansing in Twentieth-Century Europe
Zawartość książki:
Ze wszystkich okropności ostatniego stulecia - być może najkrwawszego stulecia minionego tysiąclecia - czystki etniczne należą do najgorszych. Termin ten pojawił się w dyskursie publicznym wiosną 1992 roku jako sposób na opisanie serbskich ataków na muzułmanów w Bośni i Hercegowinie, ale jak pokazuje ta przełomowa książka, czystki etniczne nie są ani nowe, ani prawdopodobnie nie ustaną w naszych czasach.
Norman Naimark, wybitny historyk Europy i Rosji, przedstawia wnikliwą historię czystek etnicznych i ich związku z ludobójstwem i transferem ludności. Skupiając się na pięciu konkretnych przypadkach, demaskuje mity na temat czystek etnicznych, w szczególności powszechnie panujące przekonanie, że praktyka ta wywodzi się z dawnych nienawiści. Naimark pokazuje, że to oblicze ludobójstwa miało swoje korzenie w europejskim nacjonalizmie końca XIX wieku, ale znalazło swój najbardziej zjadliwy wyraz w XX wieku, kiedy nowoczesne państwa i społeczeństwa zaczęły organizować się według kryteriów etnicznych. Najbardziej oczywistym przykładem i jednym z przypadków Naimarka jest nazistowski atak na Żydów, którego kulminacją był Holokaust. Naimark omawia również ludobójstwo Ormian w 1915 r. i wypędzenie Greków z Anatolii podczas wojny grecko-tureckiej w latach 1921-22; sowiecką przymusową deportację Czeczenów-Ingusów i Tatarów krymskich w 1944 r.; polskie i czechosłowackie wypędzenie Niemców w latach 1944-47; oraz Bośnię i Kosowo.
W tej wstrząsającej historii Naimark ujawnia, jak raz za razem, gdy rasizm i nienawiść religijna przybierały etniczną nazwę, wojna stanowiła przykrywkę dla przemocy i chaosu, zły gobelin, za którym narody działały bezkarnie.
