Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia szczegółową analizę konsekwencjalizmu, podkreślając jego główne zastrzeżenia i proponując hybrydową koncepcję, która ma na celu rozwianie tych obaw. Jest chwalona za przejrzystość i przystępny styl pisania, dzięki czemu złożone idee są łatwiejsze do zrozumienia. Autor odnosi się zarówno do klasycznych zastrzeżeń wobec konsekwencjalizmu, jak i nowych perspektyw, ostatecznie przedstawiając innowacyjną teorię.
Zalety:Jasny zarys konsekwencjalizmu, przystępny styl pisania, dokładne zbadanie głównych zastrzeżeń, innowacyjna koncepcja hybrydowa, stymulująca argumentacja, krótki i zwięzły format.
Wady:Niektóre aspekty argumentacji mogą być nieprzekonujące dla tych, którzy nie akceptują wniosków autora, a także brakuje uzasadnienia dla ograniczeń skoncentrowanych na agencie.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Rejection of Consequentialism: A Philosophical Investigation of the Considerations Underlying Rival Moral Conceptions
Zawartość książki:
We współczesnej filozofii istotne teorie moralne są zazwyczaj klasyfikowane jako konsekwencjalistyczne lub deontologiczne.
Standardowe teorie konsekwencjalistyczne zakładają z grubsza, że agenci muszą zawsze działać tak, aby uzyskać najlepsze dostępne wyniki. Z kolei standardowe teorie deontologiczne utrzymują, że istnieją pewne okoliczności, w których można, ale nie trzeba, osiągać najlepsze ogólne wyniki, a także inne okoliczności, w których jest to absolutnie zabronione.
Klasyczny utylitaryzm jest najbardziej znanym poglądem konsekwencjalistycznym, ale jest powszechnie uważany za nieadekwatny opis moralności. Chociaż Samuel Scheffler zgadza się z tą oceną, uważa on również, że konsekwencjalizm wydaje się początkowo wiarygodny, a wokół typowych poglądów deontologicznych nieustannie unosi się atmosfera paradoksu. Dlatego w tej książce podejmuje się ponownego rozważenia odrzucenia konsekwencjalizmu.
Argumentuje, że możliwe jest dostarczenie uzasadnienia dla poglądu, że agenci nie muszą zawsze osiągać najlepszych możliwych ogólnych wyników, co motywuje odejście od konsekwencjalizmu; pokazuje jednak, że zaskakująco trudno jest dostarczyć satysfakcjonującego uzasadnienia dla poglądu, że są chwile, w których agenci nie mogą osiągać najlepszych możliwych ogólnych wyników. Następnie argumentuje za dotychczas zaniedbywanym rodzajem koncepcji moralnej, zgodnie z którą agenci zawsze mogą, ale nie zawsze muszą, osiągać najlepsze wyniki.
