Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki stanowią mieszankę uznania i krytyki. Niektórzy czytelnicy uważają, że pisarstwo Berardiego wywołuje głębokie emocje i spostrzeżenia na temat kreatywności i potrzeby autentycznej ekspresji w życiu. Inni postrzegają książkę jako pozbawioną merytorycznego komentarza i sugerują, że czyta się ją bardziej jak pożegnanie wyczerpanego autora.
Zalety:⬤ Głęboko emocjonalna i prowokująca do myślenia, oddająca istotę kreatywności i autentycznego życia.
⬤ Pisarstwo Berardiego rezonuje z uczuciami tęsknoty i krytyką konsumpcjonizmu.
⬤ Zawiera lepkość pomysłów, które pozostają i prowokują do myślenia po przeczytaniu.
Wady:⬤ Brakuje znaczącego komentarza na temat chaosu lub poezji, prawdopodobnie pozostawiając czytelników pragnących więcej.
⬤ Ton jest postrzegany jako elegijny i może sugerować, że autor jest wyczerpany lub zbliża się do końca swojej kariery.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za mniej wciągającą w porównaniu do jego wcześniejszych dzieł.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Breathing: Chaos and Poetry
Zawartość książki:
Coraz bardziej chaotyczny rytm naszego oddychania i narastające wszędzie poczucie duszności: esej o terapii poetyckiej.
Od pełnych nadziei dni ruchu Occupy wiele rzeczy zmieniło się w oddychaniu świata, a my weszliśmy w cykl spazmów, rozpaczy i chaosu. Oddychanie to książka o coraz bardziej chaotycznym rytmie naszego oddychania, o poczuciu uduszenia, które narasta wszędzie.
"Nie mogę oddychać". Te słowa wypowiedziane przez Erica Garnera przed śmiercią, uduszonego przez policjanta na ulicach Staten Island, doskonale oddają ogólny nastrój naszych czasów. W Breathing Franco "Bifo" Berardi powraca do tematu, który był sednem jego książki z 2011 roku, The Uprising - miejsca poezji w relacjach między językiem, kapitałem i możliwościami. W The Uprising skupił się na poezji jako antycypacji tendencji do abstrakcji, która doprowadziła do obecnej formy kapitalizmu finansowego. W Breathing próbuje wyobrazić sobie poezję jako nadmiar pola znaczeniowego, jako przeczucie możliwej harmonii wpisanej w obecny chaos.
Powstanie było diagnozą genealogiczną. Oddech to esej o terapii poetyckiej. Jak radzić sobie z chaosem, skoro wiemy, że kto walczy z chaosem, zostanie pokonany, bo chaos żywi się wojną? Jak radzić sobie z uduszeniem? Czy istnieje wyjście z trupa kapitalizmu finansowego?
