Oczy na wroga: wywiad wojskowy Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka zawiera zwięzły przegląd szybkiej ekspansji amerykańskiej społeczności wywiadowczej podczas II wojny światowej, szczególnie po Pearl Harbor. Opiera się na odpowiednich podręcznikach i dyrektywach, przedstawiając jasne informacje odpowiednie dla specjalistów wywiadu wojskowego i studentów wojennych.

⬤ Prosty i jasny język
⬤ dobrze zbadany z odpowiednimi podręcznikami historycznymi
⬤ cenny dla profesjonalistów wywiadu wojskowego i studentów wojny.

Materiał może być suchy i może nie angażować ogólnego czytelnika.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eyes on the Enemy: U.S. Military Intelligence in World War II

Zawartość książki:

Unikalne spojrzenie na amerykański wywiad wojskowy podczas II wojny światowej z wykorzystaniem współczesnych podręczników i briefingów.

7 grudnia 1941 r. imperialne japońskie lotniskowce zaatakowały amerykańską flotę Pacyfiku w Pearl Harbor, wykorzystując jedną z największych porażek wywiadowczych w historii Stanów Zjednoczonych. Zmobilizowane do działania oddziały amerykańskiej armii rozwinęły następnie jedną z największych, choć niedoskonałych, sieci gromadzenia i analizy danych wywiadowczych wśród walczących narodów, otwierając bezcenne okno na zamiary swoich wrogów.

Obraz amerykańskiego wywiadu wojskowego podczas II wojny światowej jest złożony. Był on podzielony między dziedziny wywiadu sygnałowego (SIGINT) i wywiadu ludzkiego (HUMINT), wywiadu bojowego i wywiadu Departamentu Wojny, a także między wiele różnych organizacji, w tym Wydział Wywiadu Wojskowego (MID), Służbę Wywiadu Wojskowego (MIS), Biuro Wywiadu Marynarki Wojennej (ONI), Korpus Kontrwywiadu (CIC), Biuro Służb Strategicznych (OSS) i wiele jednostek wywiadowczych organicznych w armii, marynarce wojennej, siłach powietrznych armii i korpusie piechoty morskiej. Dokumenty zebrane w tej książce ujawniają teoretyczne i praktyczne zasady gromadzenia i analizy danych wywiadowczych w czasie wojny, od oficera wywiadu na pierwszej linii frontu po łamacza kodów z Waszyngtonu. Wyjaśniają podstawy, takie jak obserwowanie i rejestrowanie aktywności wroga oraz przechwytywanie ruchu radiowego wroga, a także specjalistyczne działania, takie jak kryptoanaliza, fotorekonesans, przesłuchiwanie więźniów i tajne operacje agentów.

Żmudna praca operatora wywiadu wymagała bystrego, uważnego umysłu, niezależnie od tego, czy pracował za biurkiem, czy pod ostrzałem na linii frontu. Wyniki pracy tych mężczyzn i kobiet mogły ostatecznie zadecydować o zwycięstwie lub porażce w bitwie.