Obwinianie

Opinie czytelników

„Blaming” Elizabeth Taylor to głęboka i pięknie zniuansowana eksploracja związków, poczucia winy i złożoności ludzkich emocji, rozgrywająca się na tle nieudanych wakacji. Portretuje parę w późnym wieku średnim zmagającą się z osobistymi zawirowaniami, jednocześnie zastanawiając się nad ich interakcjami z młodszym amerykańskim pisarzem. Pisanie jest znane ze swojej subtelności i głębi, z postaciami, które wywołują zarówno humor, jak i patos, chociaż książka może nie spodobać się każdemu ze względu na jej domowe skupienie i wolniejsze tempo.

⬤ Pięknie subtelne i wnikliwe pisarstwo, które oddaje złożone emocjonalne krajobrazy.
⬤ Dobrze rozwinięte postacie, szczególnie portret Erniego jako powiernika.
⬤ Posłowie autorstwa Joanny Kingham i wstęp Jonathana Keatesa wzbogacają lekturę.
⬤ Głębia tematyczna, eksplorująca winę, obwinianie i relacje międzyludzkie.
⬤ sugestywna, humorystyczna i przejmująca fabuła.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznają tempo akcji za powolne, a fabułę za nudną lub nieistotną.
⬤ Domowa atmosfera może nie przypaść do gustu tym, którzy szukają akcji lub przygody.
⬤ Nieścisłości we wstępie mogą frustrować niektórych czytelników.
⬤ Książka może nie przyciągnąć nowych fanów twórczości Taylor.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blaming

Zawartość książki:

"Jakże głęboko zazdroszczę każdemu czytelnikowi, który trafia na nią po raz pierwszy" Elizabeth Jane Howard.

*

Delikatnie zniuansowana eksploracja odpowiedzialności, snobizmu i zderzenia kultur przez jedną z najlepszych powieściopisarek XX wieku.

Kiedy Amy zostaje nagle owdowiała i samotna podczas wakacji w Stambule, Martha, amerykańska podróżniczka, pociesza ją i towarzyszy jej z powrotem do Anglii. Po powrocie Amy jest jednak niewdzięczna za podtrzymywanie ich relacji, uznając, że w innych okolicznościach obie kobiety nie byłyby przyjaciółkami. Poczucie winy to jednak twardy orzech do zgryzienia, a Martha potrafi dać się we znaki...

*.

"Jej historie pozostają w nas na zawsze, jakby były punktem zwrotnym w naszym własnym doświadczeniu" Elizabeth Bowen.

"Żaden pisarz nie opisał angielskiej klasy średniej z bardziej delikatnie druzgocącą dokładnością" Rebecca Abrams, Spectator.

"A Game of Hide and Seek ukazuje wiele z tego, co czyni Taylor wielką powieściopisarką: przenikliwą wnikliwość, bystry dowcip i prawdziwe wyczucie swoich bohaterów" Elizabeth Day, Guardian.