Głosy z obozu Forrest podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka „Voices of Camp Forrest In World War II” autorstwa dr Elizabeth Taylor zawiera dogłębny opis historyczny obozu Peay w stanie Tennessee, podkreślając jego transformację podczas II wojny światowej oraz doświadczenia zarówno personelu wojskowego, jak i lokalnych cywilów. Podczas gdy szczegółowa narracja i lokalne historie cywilów są chwalone, niektórzy czytelnicy zwrócili uwagę na problemy z jakością produkcji i pragnienie bardziej szczegółowych osobistych historii związanych z obozem.

⬤ Szczegółowy opis historyczny obozu Forrest i jego znaczenia podczas II wojny światowej.
⬤ Skuteczna integracja historii i perspektyw lokalnych cywilów.
⬤ Bogate wykorzystanie wywiadów, listów i pamiętników, które łączą czytelnika z epoką.
⬤ Zapewnia wgląd w wpływ obozu na lokalną społeczność i doświadczenia wojenne.

⬤ Słaba jakość fizyczna książki; niektóre egzemplarze mają problemy z oprawą.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że w książce brakuje konkretnych osobistych relacji lub szczegółów dotyczących ról cywilów, co prowadzi do chęci uzyskania bardziej ukierunkowanych informacji.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Voices of Camp Forrest in World War II

Zawartość książki:

Camp Forrest to mikrokosmos ogromu II wojny światowej, a wszystko to w małej społeczności Tullahoma w stanie Tennessee.

Pierwotnie nazwany Camp Peay i zbudowany w 1926 roku jako obóz Gwardii Narodowej, Camp Forrest został przemianowany na generała Konfederacji i pierwszego Wielkiego Czarodzieja Ku Klux Klanu, Nathana Bedforda Forresta, i stał się obiektem indukcyjnym, szkoleniowym i jenieckim II wojny światowej w Tullahomie. Samowystarczalne miasto było domem dla siedemdziesięciu tysięcy żołnierzy i około dwunastu tysięcy pracowników cywilnych, w tym niemieckich i włoskich jeńców wojennych, a także japońskich, niemieckich i włoskich obywateli amerykańskich, którzy zostali przymusowo uwięzieni.

Po zakończeniu wojny baza została zlikwidowana i rozebrana, ale wspomnienia tych, którzy żyli, pracowali, szkolili się i dorastali w tym czasie poświęcenia i wojny, opowiadają o czasach, których świat nie widział od tamtej pory. Autorka Elizabeth Taylor wykorzystuje liczne osobiste wywiady, artykuły prasowe, pamiętniki i biografie, aby opowiedzieć historie tych, którzy przeżyli tę epokę.