Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi kompleksowy i wciągający opis wojny grecko-włoskiej podczas II wojny światowej, podkreślając odwagę sił greckich i złożoność działań wojennych. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia i jest chwalona za czytelność i dokładność, niektórzy czytelnicy zauważyli ograniczenia w omawianiu włoskiej perspektywy i niemieckiej inwazji.
Zalety:⬤ Przyjemna i dobrze napisana
⬤ kompleksowe omówienie wojny grecko-włoskiej
⬤ równoważy różne perspektywy
⬤ wciągający styl narracji
⬤ pouczające mapy i zdjęcia
⬤ polecana dla osób niezaznajomionych z tym aspektem historii
⬤ honoruje poświęcenie greckich i brytyjskich żołnierzy.
Wady:⬤ stronniczość wobec greckiej perspektywy
⬤ ograniczone omówienie niemieckiej inwazji
⬤ nieadekwatne mapy z drobnymi błędami
⬤ okazjonalne osobiste opinie określane jako złośliwe
⬤ pewne poleganie na potencjalnie wadliwych źródłach dotyczących włoskiej armii.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Defence and Fall of Greece, 1940-41
Zawartość książki:
28 października 1940 r. grecki premier, Ioannis Metaxis, odmówił przyjęcia celowo sprowokowanego ultimatum od Mussoliniego i siły włoskie rozpoczęły inwazję na Grecję przez Albanię.
Agresja ta była podyktowana dążeniem Mussoliniego do szybkiego zwycięstwa, które rywalizowałoby z szybkim podbojem Francji i Niderlandów przez Hitlera. Na papierze siły greckie były słabo wyposażone i źle przygotowane do konfliktu, ale Mussolini nie docenił umiejętności i determinacji obrońców. W ciągu kilku tygodni włoskie siły inwazyjne zostały wyparte za granicę, a siły greckie posunęły się w głąb Albanii.
Ponowna włoska ofensywa w marcu 1941 r. również nie przyniosła rezultatów, co skłoniło Hitlera do interwencji w celu uratowania sojusznika. Siły niemieckie zaatakowały Grecję przez Bułgarię 6 kwietnia.
Grecy, teraz wspierani przez siły brytyjskie, stawiali opór na lądzie, morzu i w powietrzu, ale zostali pokonani przez przeważające siły niemieckie i ich taktykę blitzkriegu. Pomimo nieustępliwej akcji sił Anzac na słynnej przełęczy Thermopyale, Ateny upadły 27 kwietnia, a Brytyjczycy ewakuowali 50 000 żołnierzy na Kretę. Wyspa ta, której lotniska i bazy morskie Churchill uważał za kluczowe dla obrony Egiptu i Kanału Sueskiego, została zaatakowana przez niemieckie wojska powietrznodesantowe w następnym miesiącu i ostatecznie zdobyta po zaciętej trzynastodniowej bitwie.
Pozostałe wojska brytyjskie zostały ewakuowane, a upadek Grecji został zakończony. Mistrzowska relacja Johna Carra z tych desperackich kampanii, choć nie lekceważy pomocy Brytyjczyków i Wspólnoty Narodów, opiera się w dużej mierze na greckich źródłach, aby podkreślić często pomijane doświadczenia samych Greków i ich wkład w walkę z faszyzmem.
