Ocena:

Książka jest głęboko osobistym i klimatycznym wspomnieniem doświadczeń autora żyjącego w Grecji po II wojnie światowej, w szczególności na wyspie Hydra. Łączy w sobie elementy narracji historycznej, studium postaci i introspekcji, oferując żywy obraz życia w trudnym kontekście historycznym. Czytelnicy doceniają bogate opisy i sugestywne obrazy, a niektórzy zauważają zmianę tonu w porównaniu do poprzednich prac autora, z większym naciskiem na wewnętrzne zmagania i bardziej złożony portret społeczności emigrantów.
Zalety:Wciągająca i dobrze napisana, z piękną prozą i żywymi opisami, które oddają ducha powojennej Grecji. Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na życie autorki i otaczającej ją społeczności. Wielu czytelników uważa ją za sugestywną i emocjonalnie rezonującą, z kilkoma humorystycznymi momentami i silnym poczuciem miejsca.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że ton jest cięższy i mroczniejszy niż oczekiwano, pozbawiony radości i odkrywczości wcześniejszych prac autorki. Przedstawienie społeczności emigrantów może być mniej przychylne i mniej uwagi poświęca się lokalnym tradycjom i stylowi życia. Ponadto niektórzy uważają, że narracja może być introspektywna do tego stopnia, że czasami jest mniej wciągająca.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Peel Me a Lotus
Klasyka pisarstwa podróżniczego wznowiona po raz pierwszy od 20 lat w kwietniu 2021 r.
z wielkim uznaniem. Teraz dostępny w oszałamiającej twardej oprawie z ilustrowanymi stronami końcowymi i wstążką oraz oryginalnymi ilustracjami Nancy Dignan.
Inspiracja dla bestsellera Polly Samson A Theatre for Dreamers W 1951 roku australijscy pisarze Charmian Clift i George Johnston opuścili szary, powojenny Londyn i udali się do Grecji. Osiedlając się najpierw na maleńkiej wyspie Kalymnos, a następnie na Hydrze, planowali żyć prosto i skupić się na pisaniu. Rezultatem są najbardziej znane i lubiane książki Charmian Clift, Mermaid Singing i Peel Me a Lotus.
Peel Me a Lotus, tom towarzyszący Mermaid Singing, opowiada o ich przeprowadzce do Hydry, gdzie kupili dom i zmagali się z chaosem życia domowego, stając się jednocześnie centrum nieformalnej bohemy artystów i pisarzy. Grupa ta obejmowała Leonarda Cohena, który został ich lokatorem, a jego dziewczyna Marianne Ihlen Clift maluje sugestywny obraz postaci i skąpanych w słońcu rytmów tradycyjnego życia, na długo przed pojawieniem się turystów i masowej turystyki.