O myśleniu z naukowcami, naukami ścisłymi i Isabelle Stengers

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

On thinking with - scientists, Sciences, and Isabelle Stengers

Zawartość książki:

W swoim wykładzie zatytułowanym "Kosmopolityka: Learning to Think with Sciences, Peoples, Natures", Isabelle Stengers rzuca nam wyzwanie, abyśmy przemyśleli naszą relację ze światem: abyśmy przeszli od koncepcji antropocentrycznej - jedną z jej głównych krytyk jest postrzeganie Natury jako "kochającej matki", tak jakbyśmy byli jej potomstwem - do odpowiedzi "z" niepoznawalnością, jaką jest Natura; w jej i naszej wielości.

Ta książka oferuje lekturę pojęcia matki; a w szczególności, dlaczego nauka na nim polega. Odchodząc od koncepcji Stengersa, że rodzinne, znajome - to nazywanie - jest próbą oswojenia Natury, ta lektura otwiera możliwość, że zależność nauki od korespondencji między pojęciem a zjawiskiem, dla legitymizacji i ostatecznie autorytetu - pozwalając, by rozbrzmiewały tu wszystkie echa tatusia - opiera się na figurze matki.

Jednak lektura matki odsłania również mistyczne podstawy figury tatusia nauki, a przynajmniej tego, czym nauka się stała. Nie chodzi więc o to, że musimy odwołać Matkę Naturę lub przekształcić ją w starożytną Gaję (jak sugeruje Stengers), ale o to, że bardziej niż kiedykolwiek musimy poważnie potraktować pojęcie matki w całej jego głębi. Czyniąc to, być może ponownie otworzymy rejestr, o którym Friedrich Nietzsche nigdy nie pozwala nam zapomnieć; rejestr homoseksualnego naukowca - tego, który testuje wszystko, nawet sam test.

I w duchu Nietzschego, książka otwiera rozmowę ze Stengers za pośrednictwem wielu kanałów: tekstu Jeremy'ego Fernando; obrazów Maureen Burdock; układu Mariane Klettenhofer, który łączy oba, zachowując ich odrębność. Tak więc tryptyk odpowiedzi: wszystkie odmienne, ale zawsze także ze Stengers; całkiem możliwe, że jest to próba odpowiedzi na możliwość wspólnoty, o którą apeluje.