Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Jeremy'ego Fernando „Reading Blindly” bada koncepcję etycznego czytania, podkreślając konieczność podchodzenia do tekstów z otwartym umysłem i uznając subiektywną naturę interpretacji. Poprzez filozoficzną soczewkę, książka zachęca czytelników do ponownego przemyślenia ich relacji z tekstami i samego aktu czytania, pozycjonując czytanie jako proces, który jest nieodłącznie związany z unikalnymi doświadczeniami i perspektywami czytelnika.
Zalety:Książka zachęca do głębokiej refleksji nad naturą czytania i interpretacji, kwestionuje ustalone filozoficzne pewniki i wspiera etyczne ramy rozumienia tekstów. Angażuje się w znaczące prace różnych myślicieli, dzięki czemu jest stymulująca intelektualnie. Czytelnicy są zapraszani do ponownego odwiedzenia i przeanalizowania własnych tekstów, wspierając ciągły dialog między czytaniem a rozumieniem.
Wady:Gęste filozoficzne podejście może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników. Niektórzy krytycy mogą uznać, że abstrakcyjna natura argumentów może prowadzić raczej do zamieszania niż jasności, a nacisk na etyczne czytanie może wydawać się zbyt uciążliwy lub subiektywny.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Reading Blindly: Literature, Otherness, and the Possibility of an Ethical Reading
Zawartość książki:
Reading Blindly próbuje wyobrazić sobie możliwość etyki czytania - "czytania" rozumianego jako relacja z innym, która ma miejsce przed jakąkolwiek semantyczną lub formalną identyfikacją, a zatem przed jakąkolwiek próbą asymilacji tego, co jest czytane, z tym, kto czyta. W związku z tym "czytanie" nie może być już rozumiane w klasycznej tradycji hermeneutyki jako odszyfrowywanie zgodnie z ustalonym zestawem reguł, ponieważ dawałoby to jedynie minimalną zgodność lub relację między czytelnikiem a tym, co jest czytane. W rzeczywistości "czytanie" nie może być już rozumiane jako akt, ponieważ akt z konieczności narzucałby reguły czytelnika na strukturę tego, co napotyka; innymi słowy, czytelnik narzucałby się tekstowi. Ponieważ nie jest to ani akt, ani operacja rządzona regułami, "czytanie" należy postrzegać jako wydarzenie spotkania z innym - a dokładniej z innym, który nie jest innym zidentyfikowanym przez czytelnika, ale heterogenicznym w stosunku do jakiejkolwiek identyfikującej determinacji. Będąc spotkaniem z nieokreślonym innym - innym, który jest inny niż inny - "czytanie" jest zatem relacją bezwarunkową, relacją bez ustalonego przedmiotu relacji. Stąd "czytanie" można uznać za relację etyczną par excellence.
Ponieważ "czytanie" jest przedrelacyjną relacyjnością, to, co napotyka czytelnik, może być napotkane tylko przed jakimkolwiek fenomenem: "czytanie" jest zatem wydarzeniem niefenomenalnym, a nawet wydarzeniem unieważniającym wszelką fenomenalność. Jest to radykalna rekonstrukcja czytania, zakładająca ślepotę jako to, co zarówno pozwala na czytanie, jak i jest jego ograniczeniem. Ponieważ w czytaniu zawsze istnieje aspekt wyboru - trzeba wybrać, by pozostać otwartym na możliwość innego - Reading Blindly, przez rozszerzenie, jest także ponownym przemyśleniem etyki; stale pamiętając o niemożności wyartykułowania etyki, która nie jest nakazowa. Stąd Reading Blindly jest ostatecznie próbą niemożliwego: mówienia o czytaniu jako wydarzeniu. A ponieważ jest to niemożliwe do teoretyzowania - aby nie stało się teorią normatywną - Reading Blindly jest przedstawieniem czytania jako czytania, poprzez czytanie, gdzie teksty są czytane jako miejsce testowe dla samego czytania. Pozornie Reading Blindly działa na przecięciu literatury i filozofii; i zainteresuje czytelników, którzy zajmują się którąkolwiek z tych dyscyplin. Jednakże, jako że czytanie jest ponownie ukonstytuowane jako przed-relacyjna relacyjność, jest to również ponowne przemyślenie samej komunikacji - ponowne przemyślenie przestrzeni pomiędzy; medium, w którym zachodzi cała komunikacja - a co za tym idzie, samej możliwości komunikowania się ze sobą, z innym.
Jako taka, praca ta jest, w ostatecznym geście, medytacją nad skończonością i zewnętrznością w literaturze, filozofii - kwestionując samą możliwość korespondencji i relacyjności - a tym samym samej wiedzy. Wszystko, co można stwierdzić, to to, że czytanie jest przede wszystkim przyznaniem, że tekst jest ostatecznie niepoznawalny; gdzie czytanie jest pozowaniem, które nie wystawia się na nic - i jest wierne niczemu - oprócz możliwości czytania.
