Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
On Quakers and Pastors
Od trzech stuleci członkowie Religijnego Towarzystwa Przyjaciół (kwakrzy) regularnie spotykają się, aby oddawać cześć w dłuższych chwilach ciszy przerywanych świadectwami wokalnymi. Każdy może wstać i zabrać głos. Praktyka ta odzwierciedla kwakierskie odrzucenie hierarchii i wiarę, że Bóg może przemawiać przez każdą osobę, niezależnie od płci, rasy czy klasy.
Jednak pod koniec XIX wieku przebudzenie przetoczyło się przez Amerykę, a niektóre spotkania kwakrów zaczęły zatrudniać pastorów, aby głosili i nauczali z korzyścią dla nowych członków - praktyka ta szybko się rozprzestrzeniła. Obecnie wiele spotkań Przyjaciół ma pastorów, a w tych kongregacjach kazanie w dużej mierze zastąpiło lub poważnie ograniczyło tradycyjne nabożeństwa kwakrów.
Zmiany te nie obyły się bez kontrowersji. Są tacy, którzy uważają, że sprofesjonalizowany kler jest całkowicie niezgodny z etosem historycznego kwakryzmu. Z drugiej strony są tacy, którzy uważają, że system duszpasterski uratował amerykański kwakryzm.
W tym studium Derek Brown identyfikuje wzorce w tych kościołach Przyjaciół, które przyjęły system duszpasterski, a także pokazuje, w jaki sposób skoncentrowana na Chrystusie kwakierska teologia duszpasterska może wzmocnić kwakierskie dziedzictwo kościoła, jednocześnie zwiększając skuteczność jego przywództwa duszpasterskiego.
Gdy Przyjaciele starają się dostosować do potrzeb Ameryki XXI wieku, muszą rozpocząć eklezjologiczną rozmowę ze swoją przeszłą praktyką, obecnym kontekstem i obecną kondycją. Potraktuj tę książkę jako ramę i przewodnik dla tych dyskusji - początek podróży.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)