Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The New Aesthetics of Deculturation: Neoliberalism, Fundamentalism and Kitsch
Jaka jest dominująca estetyka XXI wieku? Thorsten Botz-Bornstein argumentuje, że dekulturacja, ucieleśniona przez rzucającą się w oczy wulgarność kiczu, jest nadrzędnym językiem wizualnym naszych czasów.
Opierając się na pracach badacza islamu Oliviera Roya, który twierdził, że fundamentalizm religijny powstaje, gdy religia jest oddzielona od rdzennych wartości kulturowych, Botz-Bornstein pokazuje, że produkcja "absolutnych" prawd poprzez dekulturację istnieje również we współczesnej edukacji. Neoliberalne środowisko oddzieliło naukę od kultury, kładąc nacisk na standaryzację i skwantyfikowane wyniki nauczania. W zglobalizowanym środowisku idea kultury nie jest już dostępna jako punkt odniesienia.
Zamiast tego uczymy się polegać na neutralnym kulturowo terminie "doskonałość". Dla Botz-Bornstein jest to wartość absolutna podobna do "prawdy" fundamentalistów religijnych.
Podobnie kicz jest tym, co dzieje się, gdy wartości estetyczne są oddzielone od kontekstów kulturowych. Kicz jest estetycznym fundamentalizmem. Estetyka kiczu jest estetyką doskonałości. Konsumpcja kiczu może być rozumiana jako wewnętrznie narcystyczny impuls, wzmocniony przez media społecznościowe, jednostki poddające recyklingowi własne ja bez konfrontacji z kulturą "innych". Istnienie egocentrycznych "alternatywnych prawd", fałszywych wiadomości i teorii spiskowych oraz selfie są ze sobą powiązane w schemacie fundamentalizm-neoliberalizm-kicz.
Obejmując analizę przecięć "uroczego", "doskonałego", "wzniosłego" i "interesującego" we współczesnej kulturze estetycznej, jest to podróż przez filozofię, psychologię i teorię kultury, redefiniująca nową estetykę dekulturacji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)