Kryzys nauk humanistycznych: Fałszywy obiektywizm i upadek kreatywności

Oryginalny tytuł:

The Crisis of the Human Sciences: False Objectivity and the Decline of Creativity

Zawartość książki:

Centralizacja i nadmierna profesjonalizacja mogą prowadzić do zaniku krytycznego środowiska zdolnego do łączenia nauk humanistycznych ze światem rzeczywistym. Autorzy tego tomu sugerują, że nauki humanistyczne muszą działać w konkretnym środowisku kulturowym, zdolnym do wpływania na procedury na zasadzie hic et nunc, i że nie powinny całkowicie polegać na kryteriach normatywnych, których funkcją jest często ukrywanie ignorancji za pretensjonalną zasłoną neutralnego obiektywizmu.

W socjologii rozwój scjentyzmu doprowadził do fragmentacji kategorii etycznych i zniekształcił dyskurs między naszym wewnętrznym i zewnętrznym ja, podczas gdy filozofia cierpi z powodu pustego profesjonalizmu panującego na wielu wydziałach filozofii w krajach uprzemysłowionych i rozwijających się, gdzie nudne, ahistoryczne i niepolityczne ćwiczenia są usprawiedliwiane poprzez odwołania do fałszywej doskonałości. We wszystkich gałęziach nauk humanistycznych absurdalne procesy oceny sprzyjają podobnym tendencjom, ponieważ tworzą sterylną atmosferę i zapobiegają interdyscyplinarności i kreatywności.

Technicyzacja teorii jest na rękę technokratom. Autorzy oferują szeroki zakres podejść i interpretacji, sięgając od filozofii edukacji po ponowną ocenę modeli biznesowych dla uniwersytetów.