Noszę czarny kapelusz: zmagania ze złoczyńcami (prawdziwymi i wyimaginowanymi)

Opinie czytelników

Książka „I Wear the Black Hat” autorstwa Chucka Klostermana bada koncepcję czarnych charakterów w popkulturze, analizując społeczne postrzeganie i złożoność definiowania dobra i zła. Eseje są prowokujące do myślenia i wciągające, choć niektórzy czytelnicy uznali, że związek z tematem łotrostwa jest zbyt luźny lub powierzchowny.

Pisarstwo jest dowcipne, wnikliwe i przystępne, z charakterystycznym dla Klostermana humorem. Eksploracja różnych tematów, w tym znanych postaci i odniesień do popkultury, jest wciągająca. Wiele osób uznało tę książkę za przyjemną i prowokującą do myślenia, doceniając inteligentny i lekceważący komentarz na temat norm społecznych. Centralny temat łotrostwa zapewnił spójną strukturę, którą wielu czytelników uznało za satysfakcjonującą.

Kilku czytelników zauważyło, że eseje mogą wydawać się pobłażliwe lub pozbawione skupienia, a niektórzy woleli wcześniejsze prace Klostermana. Krytyka dotyczyła postrzeganej powierzchowności eksploracji zła, a niektórzy uważali, że książka nie zagłębia się wystarczająco głęboko w złożoność nikczemności. Kilku recenzentów stwierdziło, że tekst jest czasami nużący lub zbyt rozwlekły.

(na podstawie 235 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Wear the Black Hat: Grappling with Villains (Real and Imagined)

Zawartość książki:

Jedyny w swoim rodzaju krytyk kulturalny i autor bestsellerów New York Timesa Chuck Klosterman "oferuje świetne fakty, interesujące spostrzeżenia kulturowe i prowokujące do myślenia moralne kalkulacje w tym spojrzeniu na nasz romans z antybohaterem" (New York Magazine).

Chuck Klosterman, "The Ethicist" dla The New York Times Magazine, wkroczył w ciemność. W I Wear the Black Hat kwestionuje współczesne rozumienie czarnego charakteru.

Kiedy klasyfikujemy kogoś jako złą osobę, co tak naprawdę mówimy i dlaczego mamy taką obsesję na punkcie mówienia tego? Jak działa kultura złej woli? Co takiego makiawelicznego było w Machiavellim? Dlaczego nie postrzegamy Bernharda Goetza tak samo jak Batmana? Kto jest bardziej godny naszej wściekłości - Bill Clinton czy Don Henley? Jaka była druga najgorsza decyzja O. J. Simpsona? I dlaczego Klostermana wciąż prześladuje jakiś dzieciak, którego znał przez tydzień w 1985 roku? Mistrzowsko łącząc analizę kulturową z przesłuchaniem samego siebie i pomysłowymi hipotezami, I Wear the Black Hat dostarcza wnikliwych obserwacji na temat złożoności antybohatera (pozornie jedynego rodzaju bohatera, jakiego Ameryka wciąż tworzy).

Jak zauważa Los Angeles Times: "Podkreślając sprzeczne, często odruchowe sposoby, w jakie napotykamy bohaterów i złoczyńców naszej kultury, Klosterman ilustruje namiętne, ale niekompletne obliczenia, które zdefiniowały amerykańską kulturę - a może nawet amerykańską moralność". I Wear the Black Hat to rzadki przykład poważnej krytyki, która jest natychmiast przystępna i naprawdę zabawna.