Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka dr Hectora Avalosa krytycznie analizuje biblijne poparcie dla niewolnictwa i jego etyczne implikacje. Argumentuje, że Biblia historycznie wspierała niewolnictwo i podważa pogląd, że chrześcijaństwo odegrało znaczącą rolę w abolicjonizmie. Jego szczegółowe podejście naukowe zapewnia dogłębną analizę tekstów biblijnych i historycznego kontekstu niewolnictwa, dochodząc do wniosku, że współczesne społeczeństwo powinno porzucić etykę biblijną.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i oferuje dogłębną, naukową krytykę tekstów biblijnych dotyczących niewolnictwa. Avalos przedstawia przekonujące argumenty i kontrargumenty wobec tradycyjnych chrześcijańskich perspektyw, zachęcając czytelników, zwłaszcza chrześcijan, do krytycznego myślenia. Jest uznawana za lekturę obowiązkową dla tych, którzy poważnie zajmują się etyką biblijną.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że ton Avalosa jest zbyt krytyczny i pełen pasji, co potencjalnie podważa jego naukowy obiektywizm. Krytycy twierdzą, że może on przeoczyć zniuansowane interpretacje tekstów biblijnych i nie odnieść się do złożoności historycznego kontekstu niewolnictwa. Ponadto niektórzy uważają, że ma on uprzedzenia wobec chrześcijaństwa, które wpływają na jego analizy.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Slavery, Abolitionism, and the Ethics of Biblical Scholarship
Zawartość książki:
W tym niezwykle obszernym i fascynującym studium Avalos krytykuje powszechne twierdzenie, że zniesienie niewolnictwa było w dużej mierze spowodowane wpływem etyki biblijnej. Twierdzenie takie, jak argumentuje, jest charakterystyczne dla szerszego zjawiska w nauce biblijnej, która koncentruje się raczej na obronie niż opisywaniu norm etycznych napotykanych w tekstach biblijnych.
Pierwsza część krytyki Avalosa bada, w jaki sposób współcześni uczeni wychwalali rzekomą wyższość etyki biblijnej kosztem umniejszania lub ignorowania wielu podobnych cech w starożytnych kulturach Bliskiego Wschodu. Cechy te obejmują manumisję, ustalone warunki służby, prawa rodzinne i egalitarną krytykę niewolnictwa. Jednocześnie współczesne badania wykorzystały standardowe narzędzia egzegezy biblijnej, aby zminimalizować etycznie negatywne implikacje wielu biblijnych odniesień do niewolnictwa.
Druga część książki koncentruje się na tym, w jaki sposób Biblia była wykorzystywana w historii chrześcijaństwa zarówno do utrzymania, jak i rozszerzenia niewolnictwa. W szczególności Avalos oferuje szczegółowe badania dokumentów papieskich wykorzystywanych do obrony stanowiska Kościoła w sprawie niewolnictwa.
Omówienia między innymi Grzegorza z Nyssy, Akwinaty i Lutra pokazują, że nie są oni takimi orędownikami wolności, jak się ich często przedstawia. Dokładna lektura pism głównych abolicjonistów, takich jak Granville Sharp, William Wilberforce i Frederick Douglass, pokazuje, że Avalos coraz bardziej odchodzi od używania Biblii jako wsparcia dla abolicjonizmu. Bibliści rzadko dostrzegali, że zwolennicy niewolnictwa mogli wykorzystywać Biblię równie skutecznie.
Według Avalosa, jednym ze złożonych czynników prowadzących do abolicji było porzucenie Biblii jako autorytetu etycznego. Przypadek biblijnego stosunku do niewolnictwa jest tylko jednym potwierdzeniem tego, jak bardzo Biblia nie nadaje się jako podręcznik etyki we współczesnym świecie.
