Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Unequal Colleges in the Age of Disparity
Od dziesięcioleci liderzy szkolnictwa wyższego wyrażają zamiar rozszerzenia edukacji uniwersyteckiej na grupy znajdujące się w niekorzystnej sytuacji. Uczelnie przyjęły i broniły polityki publicznej, która sprzeciwia się dyskryminacji i sprawia, że studia są bardziej przystępne cenowo. A jednak, jak pokazuje ekonomista Charles Clotfelter, amerykański system edukacji licencjackiej był nierówny w 1970 roku, a dziś jest jeszcze bardziej.
W książce "Unequal Colleges in the Age of Disparity" Clotfelter przedstawia ilościowe porównania między selektywnymi i mniej selektywnymi szkołami wyższymi od lat 70. do chwili obecnej, badając trzy tematy: różnorodność, konkurencję i nierówność. Różnorodność przejawia się w różnorodności celów szkół wyższych, ale także w dysproporcji zasobów materialnych i ludzkich, którymi dysponują. Konkurencja działa zarówno po stronie podaży, jak i popytu na rynku, a rekrutacja na studia staje się coraz bardziej merytokratyczna, nawet jeśli najbardziej pożądane uczelnie decydują się na zaciekłą walkę o najlepszych studentów, zamiast przyjmować rosnącą liczbę wykwalifikowanych kandydatów. Clotfelter pokazuje, że ekskluzywne uczelnie odniosły również nieproporcjonalne korzyści z rosnących nierówności dochodowych w Ameryce. Wraz ze wzrostem ich kapitałów, ich studenci stali się bardziej uprzywilejowani pod względem akademickim, po części dzięki nadzwyczajnym krokom podejmowanym przez zamożne rodziny w celu przygotowania swoich dzieci do przyjęcia na studia.
Clotfelter stwierdza, że pomimo rewolucji w zakresie praw obywatelskich, miliardów wydanych na pomoc finansową i zaangażowania szkół wyższych na rzecz większej równości, rozwarstwienie wzrosło jeszcze bardziej. Najlepsze uczelnie w dużej mierze zaspokajają potrzeby dzieci elit.
