Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Nevertheless: Machiavelli, Pascal
Od mistrza „mikrohistorii” rekonstrukcja dwóch kontrastujących ze sobą wczesnonowożytnych myślicieli.
Niemniej jednak składa się z esejów o Machiavellim i Pascalu. Ambiwalentny związek między tymi dwiema częściami ucieleśnia przecinek (, ) w podtytule: Machiavelli, Pascal. Czy ten przecinek jest koniunkcją czy dysjunkcją?
W rzeczywistości jedno i drugie. Ginzburg podchodzi do dzieła Machiavellego z perspektywy kazuistyki, czyli rozumowania etycznego opartego na przypadkach. Jak bowiem Machiavelli wskazał poprzez wielokrotne użycie przysłówka nondimanco („niemniej jednak”), od każdej reguły istnieje wyjątek. Taka perspektywa może wydawać się echem tradycyjnego wizerunku Machiavellego jako cynicznego, „machiawelicznego” myśliciela. Jednak dokładna analiza Machiavellego jako czytelnika, a także sposobów, w jakie niektórzy z najbardziej spostrzegawczych czytelników Machiavellego czytali jego dzieła, rzuca inne światło na Machiavellego jako pisarza. Ta sama strategia hermeneutyczna inspiruje eseje o Prowincjałkach, zaciekły atak Pascala na jezuicką kazuistykę.
Kazuistyka kontra antykazuistyka; świeckie podejście Machiavellego do religii kontra głęboka religijność Pascala. Zderzamy się, jak się wydaje, z dwoma zupełnie różnymi światami. Ale Pascal czytał Machiavellego i głęboko zastanawiał się nad jego dziełem. Spóźnione, współczesne echo tej lektury może odsłonić złożoną relację między Machiavellim a Pascalem - ich rozbieżności, a także nieoczekiwane zbieżności.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)