Opinie czytelników
Podsumowanie:The Ambiguities of Experience autorstwa Jamesa G. Marcha bada złożoność tego, jak doświadczenie kształtuje inteligencję, szczególnie w organizacjach. Podważa pogląd, że doświadczenie jest zawsze najlepszym nauczycielem, podkreślając, że chociaż może ono wpływać na podejmowanie decyzji, niesie ze sobą również nieodłączne ograniczenia. Książka jest postrzegana jako wnikliwa i prowokująca do myślenia, ale dla niektórych czytelników może być trudna do zrozumienia ze względu na jej głębię i styl pisania.
Zalety:Książka zapewnia przekonujący wgląd w rolę doświadczenia w podejmowaniu decyzji, zachęca do krytycznej refleksji nad konwencjonalną mądrością i odnosi się do ograniczeń polegania wyłącznie na doświadczeniu. Prowokuje do myślenia i oferuje zniuansowane spojrzenie na zachowania organizacyjne, dzięki czemu jest cenna dla czytelników zainteresowanych egzystencjalnymi i humanistycznymi perspektywami.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest trudny i rozwlekły, co może utrudniać zrozumienie. Książka może również zostać odrzucona przez tych, którzy preferują bezpośrednie potwierdzenie tradycyjnych poglądów na temat doświadczenia. Jej akademicki charakter może nie spodobać się wszystkim odbiorcom.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Ambiguities of Experience
Zawartość książki:
Pierwszy składnik inteligencji obejmuje skuteczną adaptację do środowiska. Aby skutecznie się adaptować, organizacje potrzebują zasobów, umiejętności ich wykorzystywania, wiedzy o świecie, w którym istnieją, szczęścia i dobrych decyzji. Zazwyczaj stają w obliczu konkurencji o zasoby i niepewności co do przyszłości. Wiele, ale prawdopodobnie nie wszystkie, czynniki determinujące ich losy są poza ich kontrolą. Populacje organizacji i poszczególne organizacje przetrwają częściowo prawdopodobnie dlatego, że posiadają inteligencję adaptacyjną; ale przetrwanie nie jest w żaden sposób zapewnione. Drugi składnik inteligencji obejmuje elegancję interpretacji doświadczeń życiowych. Takie interpretacje obejmują zarówno teorie historii, jak i filozofie znaczenia, ale wykraczają poza te rzeczy, aby zrozumieć brudne szczegóły codziennej egzystencji. Interpretacje ozdabiają ludzką egzystencję. Roszczą sobie prawo do znaczenia, które jest niezależne od ich wkładu w skuteczne działanie. Taka inteligencja chwali się kontemplacją, rozumieniem i docenianiem życia, a nie tylko kontrolowaniem go. -z The Ambiguities of Experience.
W książce The Ambiguities of Experience James G. March zadaje zwodniczo proste pytanie: Jaka jest lub powinna być rola doświadczenia w tworzeniu inteligencji, szczególnie w organizacjach? Mądrość ludowa zarówno trąbi o znaczeniu doświadczenia, jak i ostrzega przed jego niedoskonałościami. Z jednej strony doświadczenie opisywane jest jako najlepszy nauczyciel. Z drugiej strony doświadczenie jest opisywane jako nauczyciel głupców, tych, którzy nie są w stanie lub nie chcą uczyć się z nagromadzonej wiedzy lub nauczania ekspertów. Niezgoda między tymi ludowymi aforyzmami odzwierciedla głębokie pytania dotyczące ludzkiego dążenia do inteligencji poprzez uczenie się z doświadczenia, które od dawna konfrontują filozofów i naukowców społecznych. Ta książka rozważa nieoczekiwane problemy, z jakimi borykają się organizacje (i osoby w nich działające), gdy polegają na doświadczeniu w celu adaptacji, poprawy i przetrwania.
Uznając siłę uczenia się z doświadczenia i szerokie wykorzystanie doświadczenia jako podstawy do adaptacji i konstruowania historii i modeli historii, książka ta bada problemy związane z takim uczeniem się. March argumentuje, że choć jednostki i organizacje chętnie czerpią wiedzę z doświadczenia, wnioski wynikające z tej chęci są często błędne. Problemy leżą częściowo w błędach w sposobie myślenia ludzi, ale jeszcze bardziej we właściwościach doświadczenia, które utrudniają uczenie się na jego podstawie. Doświadczenie, konkluduje March, może być najlepszym nauczycielem, ale nie jest szczególnie dobrym nauczycielem.
