Nie patrz w lewo

Opinie czytelników

Książka stanowi wstrząsający opis palestyńskich doświadczeń w czasie konfliktu, koncentrując się na ostatnich wydarzeniach w Strefie Gazy. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za przejmującą i niezbędną lekturę, niektórzy krytykowali ją za brak zrównoważonej perspektywy.

Wielu recenzentów chwaliło książkę jako lekturę obowiązkową dla zrozumienia cierpienia narodu palestyńskiego, zwracając uwagę na jej pouczający i bezpośredni styl. Została ona opisana jako emocjonalna podróż, która oddaje ból i horror życia w Strefie Gazy w ciągu ostatnich 75 lat, czyniąc ją wpływową i otwierającą oczy.

Niektórzy czytelnicy wyrazili obawy dotyczące perspektywy autora, wskazując, że nie wspomina on o roli Hamasu w konflikcie i porozumieniach pokojowych proponowanych Palestyńczykom. Ponadto jeden z recenzentów stwierdził, że narracja jest monotonna, sugerując, że można łatwo przeoczyć istotne szczegóły.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Look Left

Zawartość książki:

7 października izraelskie terytorium wokół granicy Erez w Strefie Gazy zostało zaatakowane z zaskoczenia przez Brygady Al-Kassam Hamasu. W odpowiedzi na to ludność Strefy Gazy została poddana prawie trzymiesięcznemu ludobójstwu na masową skalę.

Ponad 20 000 cywilów zostało zabitych, szacuje się, że milion zostało bezdomnych i wysiedlonych, dziesiątki tysięcy zostało rannych, a cała populacja doznała traumy. Nigdy w historii nie popełniono takiego okrucieństwa na oczach światowych przywódców i mediów głównego nurtu, które w jakiś sposób zdołały udzielić mu pełnego poparcia. Obrazy i klipy wideo przedstawiające godzinne okropności i tragedie rozprzestrzeniły się po całym świecie, zwalczane przez fałszywe wiadomości propagowane nie przez mroczne konspiracyjne zakątki sieci, ale przez korporacyjne media i polityków.

Bezpodstawna izraelska propaganda i celowo tendencyjne kadrowanie były podawane dziennikarzom i powtarzane bez pytania na pierwszych stronach światowych gazet oraz w ustach telewizyjnych ekspertów i polityków. Jednym z niewielu głosów ze Strefy Gazy, które przedostały się do zachodnich mediów, był pisarz Atef Abu Saif, którego wpisy do dziennika były od czasu do czasu serializowane (z redakcją i kadrowaniem) w takich miejscach jak The New York Times, Washington Post, Le Monde i innych.

Kompletne, nieedytowane dzienniki pokazują podróż człowieka, który przybył do Strefy Gazy zaledwie kilka dni przed 7 października jako minister rządu i zakończył ten okres, podobnie jak większość innych Palestyńczyków, mieszkając w namiocie w obozie dla uchodźców. Jeśli pozwolimy, by nasze rozumienie wydarzeń na świecie zostało skorumpowane i zniekształcone przez leniwe, podporządkowane dziennikarstwo, nigdy ich nie zrozumiemy, nawet tych, które dzieją się w czasie rzeczywistym, na naszych oczach.

Te pamiętniki dają nam rzadką możliwość wyjścia z tego stanu ignorancji. WSZYSTKIE WPŁYWY Z TEJ KSIĄŻKI PRZEKAZANE ZOSTANĄ NA RZECZ: Medical Aid for Palestinians, Middle East Children's Alliance, New Horizons Children's Centre (Nusseirat Refugee Camp) oraz Sheffield Palestine Solidarity Campaign.