Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „No Room At The Morgue” autorstwa Jean-Patricka Manchette'a podkreślają mieszankę uznania dla szybkiego tempa, opisów i angażujących bohaterów, a także pewnej krytyki dotyczącej głębi rozwoju postaci i stylu pisania. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za zabawną i przypominającą amerykański kryminał noir, inni uważali, że brakuje jej jakości literackiej i oryginalności.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i dobrze przetłumaczona
⬤ szybkie tempo i opisy
⬤ oferuje angażujące postacie i żywe otoczenie
⬤ łączy elementy noir z humorem i komentarzem społecznym
⬤ tematy o zabarwieniu politycznym i społecznym
⬤ satysfakcjonujące dla fanów noir fiction.
Wady:⬤ Niektórzy stwierdzili, że styl pisania jest kiepski z dziwnymi wyborami słów
⬤ brakuje głębi postaci, co utrudnia nawiązanie kontaktu z bohaterem
⬤ niektórzy postrzegali go jako jedynie nieoryginalną aktualizację tropów noir
⬤ mniej wpływowy w porównaniu z dziełami autorów takich jak Highsmith czy Simenon.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
No Room at the Morgue
Zawartość książki:
Zainspirowany twórczością Dashiella Hammetta, No Room at the Morgue to niezrównane spojrzenie Jean-Patricka Manchette'a na powieść o prywatnym detektywie - zaciekłe, politycznie nacechowane i precyzyjnie oddane przez nawiedzającą, czarną jak smoła prozę, z której słynie autor.
No Room at the Morgue ukazał się po tym, jak Jean-Patrick Manchette odmienił francuski kryminał tak błyskotliwymi, politycznie naładowanymi i nieubłaganie brutalnymi opowieściami jak Nada i The Mad and the Bad. Tutaj, zainspirowany miłością do Dashiella Hammetta, Manchette przedstawia Eugene'a Tarpona, prywatnego detektywa, byłego gliniarza, który założył sklep po tym, jak został wyrzucony ze służby za przypadkowe zabicie demonstranta politycznego. Minęły miesiące, a Tarpon bezskutecznie stara się utrzymać formę, cały czas pijąc. Nikt nie pojawił się pod drzwiami jego biura w samym środku dzielnicy targowej Les Halles. Wtedy rozlega się dzwonek i do środka wpada piękna kobieta z rękami ociekającymi krwią. To Memphis Charles, jej współlokatorce poderżnięto gardło, a Memphis nie może iść na policję, ponieważ podejrzewaliby tylko ją. Czy Tarpon może pomóc?
Cóż, jakoś nie może przestać próbować. Wkrótce pojawiają się ciała, a szaleństwo tylko rośnie.
