Nauka o harmonii w klasycznej Grecji

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą eksplorację powiązań między starożytną matematyką, teorią muzyki i filozofią naturalną, w szczególności koncentrując się na harmonice jako istotnym, ale niedocenianym obszarze w historii nauki. Przedstawia kompleksową i oryginalną syntezę starożytnej wiedzy greckiej, odnosząc się do fundamentalnych problemów w tych dziedzinach.

Zapewnia cenne spostrzeżenia dla historyków matematyki i filozofii, przedstawia dogłębną eksplorację harmonii i jej związków z innymi dyscyplinami, wprowadza nowe perspektywy do starożytnej myśli i oczekuje się, że stanie się klasykiem w tej dziedzinie.

Brakuje formalnych definicji i wyjaśnień podstawowych pojęć muzycznych, co może stanowić wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z teorią muzyki i może skorzystać z bardziej ustrukturyzowanego podejścia do tych pojęć, aby wzbogacić zrozumienie dla niespecjalistów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Science of Harmonics in Classical Greece

Zawartość książki:

Starożytna nauka o harmonii bada układy dźwięków, które stanowią podstawę melodii muzycznych, oraz zasady, które nimi rządzą.

Była to najważniejsza gałąź greckiej teorii muzyki, studiowana przez filozofów, matematyków i astronomów, a także przez specjalistów muzycznych. Ta książka z 2007 roku bada jej rozwój w okresie, w którym powstały jej główne idee i rywalizujące szkoły myślenia, kładąc podwaliny pod spekulacje późniejszej starożytności, średniowiecza i renesansu.

Koncentruje się w szczególności na metodach i celach teoretyków oraz kontrowersjach, jakie wywołały ich różne podejścia do tematu. Stara się również zlokalizować dyscyplinę w szerszym środowisku kulturowym tego okresu i bada, czasem z zaskakującymi wynikami, sposoby, w jakie praca teoretyków czerpie, a w niektórych przypadkach wpływa na pracę filozofów i innych intelektualistów.