Nauka melancholii - wprowadzenie do myśli Theodora W. Adorno

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Melancholy Science” autorstwa Gillian Rose służy jako zawiła eksploracja filozofii Theodora Adorno, koncentrując się na krytyce socjologicznej i szczegółowej analizie. Jednak wielu uważa, że jest ona bardziej odpowiednia dla doświadczonych naukowców niż dla ogółu czytelników, co prowadzi do frustracji wśród osób mniej zaznajomionych ze złożonymi koncepcjami filozoficznymi.

Głębokie socjologiczne spojrzenie na twórczość Adorna.

Staranna analiza złożonych terminów wraz z cennymi dodatkami.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Melancholy Science - An Introduction to the Thought of Theodor W. Adorno

Zawartość książki:

The Melancholy Science to śledztwo Gillian Rose w sprawie pracy i spuścizny Theodora Adorno. Rose odkrywa jedność dostrzegalną wśród wielu fragmentów twórczości Adorna i argumentuje, że jego wpływ polegał na przekształceniu marksizmu w poszukiwanie stylu.

Porównuje próby Adorna, Lukesa i Benjamina, by rozwinąć marksistowską teorię kultury skupioną na pojęciu reifikacji, i obnaża sposoby, w jakie pojęcie reifikacji było nadużywane. Kontynuacja marksistowskiej krytyki filozofii przez Adorno w jego własnych czasach jest prześledzona przez jego pisma o Heglu, Kierkegaardzie, Husserlu i Heideggerze. Jego sprzeciw wobec rozdzielenia filozofii i socjologii jest pokazany poprzez analizę jego krytyki Durkheima i Webera, a także jego wkładu w spór o pozytywizm, jego krytykę empirycznych badań społecznych i jego własnej socjologii empirycznej.

Gillian Rose pokazuje, że najważniejszym wkładem Adorna było stworzenie marksistowskiej estetyki, która oferuje socjologię kultury, jak pokazano w jego esejach o Kafce, Mannie, Becketcie, Brechcie i Schnbergu. Wreszcie, „Melancholijna nauka” Adorna ujawnia, że oferuje „socjologię iluzji”, która rywalizuje zarówno z marksizmem strukturalnym, jak i socjologią fenomenologiczną, a także późniejszą pracą szkoły frankfurckiej.