Naprzód ku naszej szlachetnej śmierci

Opinie czytelników

Onward Towards Our Noble Deaths to potężna powieść graficzna, która oferuje przejmującą i na wpół autobiograficzną relację z doświadczeń japońskich żołnierzy podczas II wojny światowej. Napisana przez Shigeru Mizuki książka łączy w sobie humor i tragedię, przedstawiając krytykę przywództwa wojskowego i daremności wojny z perspektywy zaciągniętych mężczyzn. Dzięki unikalnemu stylowi graficznemu, który zestawia szczegółowe tła z kreskówkowymi żołnierzami, oddaje zarówno człowieczeństwo, jak i horror wojennych doświadczeń.

Książka zawiera piękną i unikalną grafikę, wciągającą narrację, która porusza złożone tematy, takie jak bezsens wojny i nadużywanie władzy, oraz zapewnia znaczący wgląd w doświadczenia japońskich żołnierzy. Skutecznie równoważy osobistą i polityczną narrację, dzięki czemu jest zrozumiała i głęboka. Co więcej, jest on wysoko ceniony jako ważny opis historyczny, zwłaszcza że pochodzi z rzadkiej perspektywy w literaturze II wojny światowej.

Kilku recenzentów zauważyło, że duża liczba postaci może być myląca i trudna do śledzenia bez częstego odwoływania się do przewodnika po postaciach. Ponadto historia ma minimalny rozwój postaci, a format wymaga dostosowania do stylu czytania od prawej do lewej typowego dla mangi. Niektórym scenom akcji może brakować dynamiki ze względu na użycie statycznych obrazów zamiast bardziej aktywnych przedstawień ruchu.

(na podstawie 34 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Onward Towards Our Noble Deaths

Zawartość książki:

Książka, dzięki której wybitny manga-ka Shigeru Mizuki trafił do anglojęzycznego świata.

Kokopo, 1943. Pluton żołnierzy otrzymuje rozkaz do walki. Celem jest śmierć. Alternatywą jest pewna egzekucja jako konsekwencja przetrwania. Onward Towards Our Noble Deaths, zainspirowany nagrodzonym Eisnerem autorem Shigeru Mizukim, który sam odbył obowiązkową służbę jako czynny bojownik w Cesarskiej Armii Japońskiej, przedstawia słabnącą jednostkę piechoty na ostatnich nogach pod koniec II wojny światowej.

To głęboko osobiste i przełomowe dzieło antywojenne mogło zostać stworzone tylko przez pacyfistę. Desperacja i moralna deprawacja na ekranie są druzgocące. Fantazyjni bohaterowie Mizukiego muszą radzić sobie na fotorealistycznym tle pełnym tropikalnego życia, które pozostaje niegościnne. Dowódcy okazują się nawet bardziej dzicy niż dzika nieznana Papua Nowa Gwinea. A jednak ludzki instynkt przetrwa, dostrzegając absurdalność tak sztywnej i przestarzałej struktury dowodzenia z szubienicznym humorem.