Napoleon z Notting Hill

Opinie czytelników

Recenzje „Napoleona z Notting Hill” podkreślają mieszankę podziwu dla dowcipu i satyry Chestertona, wraz z krytyką tempa książki i okazjonalnego absurdu. Czytelnicy doceniają prowokujące do myślenia tematy związane z polityką i społecznością, uważając ją za aktualną lekturę, mimo że została napisana ponad sto lat temu.

⬤ Sprytny i humorystyczny styl pisania, ukazujący dowcip Chestertona.
⬤ Zaangażowanie w istotne tematy dotyczące polityki, tożsamości społeczności i kwestii kulturowych.
⬤ Postacie, choć przerysowane, stanowią satyryczne spojrzenie na społeczeństwo.
⬤ Wielu czytelników wyraża poczucie przyjemności i uznania dla narracji i jej głębszych znaczeń.

⬤ Pisanie może być trudne do strawienia, z zawiłymi zdaniami czasami.
⬤ Niektóre postacie i elementy fabuły mogą wydawać się zbyt absurdalne lub farsowe.
⬤ Problemy z tempem akcji, szczególnie w środkowej części książki, mogą prowadzić do znudzenia niektórych czytelników.
⬤ Absurdalność fabuły może być odstręczająca, co sprawia, że jest to lektura polaryzująca.

(na podstawie 129 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Napoleon of Notting Hill

Zawartość książki:

Kiedy dystopijne przyszłości wcale nie wydają się takie przyszłe...

Cztery dekady przed napisaniem przez George'a Orwella 1984, Napoleon z Notting Hill zdefiniował gatunek dystopii. Jedna z pierwszych dystopijnych komedii, zamiast mrocznej wizji kozaków i państw nadzorowanych, G.K. Chesterton bada pytanie, jak wyglądałoby społeczeństwo, gdyby nikt nie mógł żartować.

W tej przyszłej Anglii każdy nowy król jest wybierany na loterii. Kiedy Auberon Quin, człowiek, który dba tylko o dobry żart, zostaje wybrany na następnego króla, postanawia spędzić swoje rządy ucząc swoich kolegów gubernatorów, jak wielki może być żart.

Podczas gdy większość przywódców dystryktów jest zadowolona z planów Auberona, nawet jeśli nalega on na wyszukane kostiumy i heraldykę, jeden z prowodyrów traktuje jego gry zbyt poważnie. Kiedy Adam Wayne, prefekt Notting Hill, przyjmuje postawę militarną przeciwko swoim kolegom przywódcom i stara się bronić swojego małego lenna wszelkimi niezbędnymi środkami, żart Auberona posunął się za daleko.

W czasach, gdy gatunek dystopijny definiuje beznadzieja, suchy dowcip Chestertona i humor z przymrużeniem oka są mile widzianym wytchnieniem. Podążaj za Auberonem i Waynem, gdy zastanawiają się nad znaczeniem humoru i cnoty w świecie, w którym miecze są aż nazbyt realne, a obrona własnej dumy może skutkować krwią na ulicach.

Przedmowa Dale'a Ahlquista, prezesa Towarzystwa G.K. Chestertona.