Najlepszy interes dziecka: Najmniej szkodliwa alternatywa

Opinie czytelników

Książka bada koncepcję „najlepszego interesu dziecka” zarówno z perspektywy prawnej, jak i psychologicznej, zapewniając kompleksowy przewodnik dla profesjonalistów zajmujących się prawem rodzinnym i rzecznictwem dzieci. Łączy trzy powiązane tomy w jeden spójny tekst, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji dla osób pracujących z dziećmi w systemie prawnym.

⬤ Dobrze zbadane i wyraziste
⬤ kompleksowe omówienie łączące wiele tomów
⬤ zapewnia pozytywne i odmienne podejście do „najlepszego interesu dziecka”
⬤ wysoce zalecane dla specjalistów sądów rodzinnych
⬤ przydatny przewodnik dla prawników, sędziów i adwokatów dziecięcych.

⬤ Napisana przez prawników, co może sprawić, że będzie skomplikowana dla ogółu czytelników
⬤ nie nadaje się do lekkiej lektury
⬤ może być zbyt zaawansowana dla osób bez wykształcenia prawniczego.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Best Interests of the Child: The Least Detrimental Alternative

Zawartość książki:

Jakimi zasadami powinny kierować się sądy, decydując o losie setek tysięcy dzieci uwikłanych każdego roku w rozwody rodziców i rozpady rodzin? Co powinno uzasadniać ingerencję państwa w prywatność relacji rodzinnych? W jaki sposób profesjonaliści - sędziowie, prawnicy, pracownicy socjalni, psychiatrzy i psychologowie - powinni postępować, dążąc do najlepszego interesu dzieci, które zostały porzucone, zaniedbane lub maltretowane? Te dręczące dylematy były przedmiotem jednego z najważniejszych wydarzeń wydawniczych w historii The Free Press.

W rezultacie powstał zestaw historycznych wytycznych, które stanowią podstawę ich przełomowej trylogii Beyond the Best Interests of the Child, Before the Best Interests of the Child i In the Best Interests of the Child, opublikowanej w latach 1973-1986. Autorzy mówią jednym głosem, stwierdzając, że ciągłość opieki - ciągłość relacji dziecka z jego dorosłym opiekunem - jest uniwersalną podstawą dobrostanu dziecka.

W tym celu podkreślają, że zminimalizowanie ingerencji prawa ma nadrzędne znaczenie dla ochrony wzrostu i rozwoju dziecka. Najmniej szkodliwa alternatywa - nadrzędna wytyczna autorów dotycząca zapewnienia ciągłości psychologicznej relacji rodzic-dziecko - została przywołana w ponad tysiącu spraw dotyczących opieki nad dziećmi od 1973 roku.