Najeźdźcy z Nowej Francji: Taktyka wojny leśnej w Ameryce Północnej, XVII-XVIII wiek

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowe spojrzenie na wojny francusko-indiańskie, koncentrując się na taktyce i doświadczeniach sił francuskich i kanadyjskich, zwłaszcza ich zdolności adaptacyjnych i wykorzystaniu strategii zasadzek. Jest ona przedstawiona w sposób przystępny dla ogółu czytelników, poparty ilustracjami. Niektórzy recenzenci zauważają jednak, że brakuje jej głębi w dyskusjach taktycznych i kontekście historycznym.

Książka jest dobrze napisana, pouczająca i przeznaczona dla szerokiego grona odbiorców. Zawiera dobre ilustracje, zwłaszcza odzieży i wyposażenia, i stanowi mile widziany dodatek do literatury na temat wojen francuskich i indiańskich. Jest chwalona za przejrzystość i czytelność.

Niektórzy recenzenci stwierdzili, że książce brakuje głębi w odniesieniu do taktyki i kontekstu historycznego, skupiając się bardziej na osi czasu i ofiarach niż na strategii wojskowej. Ponadto pojawiły się skargi dotyczące postrzeganych uprzedzeń politycznych w interpretacji wydarzeń historycznych.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Raiders from New France: North American Forest Warfare Tactics, 17th-18th Centuries

Zawartość książki:

Wspierane przez kolorowe ilustracje, to studium bada w zaskakujących nowych szczegółach leśną wojnę "muszkietów i tomahawków", za pomocą której francuscy koloniści i ich sojusznicy walczyli o przetrwanie "Nowej Francji".

Chociaż kolonie francuskie i brytyjskie w Ameryce Północnej rozpoczęły działalność na "równych zasadach", francuski konserwatyzm polityczny i ograniczone inwestycje pozwoliły koloniom brytyjskim ruszyć naprzód, wdzierając się na terytoria, które Francuzi dogłębnie zbadali, ale których nie zdołali wykorzystać. Późniejsze przetrwanie "Nowej Francji" można w dużej mierze przypisać inteligentnej doktrynie wojny najeźdźczej opracowanej przez pomysłowych francuskich oficerów poprzez bliski kontakt z rdzennymi plemionami i kanadyjskimi osadnikami. Przełomowe nowe badania przedstawione w tym opracowaniu wskazują, że dalekie od oportunizmu najazdy te były w rzeczywistości wynikiem przemyślanego planu przezwyciężenia słabości liczebnej poprzez wykorzystanie potencjału mieszanych grup francuskich żołnierzy, kanadyjskich mieszkańców lasu i sprzymierzonych rdzennych wojowników.

Wspierając się współczesnymi relacjami z dokumentów z epoki i nowo odkrytymi zapisami historycznymi, niniejsze studium bada najazdy typu "uderz i uciekaj", które utrzymywały mieszkańców Nowej Anglii w pozycji obronnej i zapewniły dalsze istnienie francuskich kolonii aż do ich ostatecznej cesji w 1763 roku.