Nadzieja wbrew nadziei: wyznania postmodernistycznego pielgrzyma

Opinie czytelników

Książka Johna D. Caputo „Hoping Against Hope: Confessions of a Postmodern Pilgrim” przedstawia osobistą narrację odzwierciedlającą wiarę, egzystencję i koncepcję Boga z postmodernistycznej perspektywy. Poprzez dialog ze swoimi przeszłymi jaźniami i różnymi filozofami, Caputo bada ideę „religii bez religii”, koncentrując się na takich tematach jak nihilizm, łaska i życie bez ostatecznego powodu. Książka rezonuje z czytelnikami, zachęcając zarówno do inspiracji, jak i kontemplacji natury wiary i istnienia.

Czytelnicy doceniają wciągającą, poetycką prozę Caputo i jego zdolność do wyrażania złożonych idei filozoficznych i teologicznych w przystępny sposób. Wielu uważa, że jego osobista narracja jest poruszająca i zrozumiała, a jego eksploracja wiary, wątpliwości i ludzkiego doświadczenia jest postrzegana jako głęboko wnikliwa. Książka oferuje świeże spojrzenie na tradycyjne kwestie religijne, pozwalając zarówno wierzącym, jak i sceptykom rezonować z tematami nadziei, miłości i społeczności Caputo.

Niektórzy czytelnicy krytykują książkę za to, że jest chaotyczna, zagmatwana lub trudna do zrozumienia. Istnieją zastrzeżenia co do nieortodoksyjnych interpretacji teologii chrześcijańskiej przez Caputo, które mogą zrazić tradycjonalistów. Niektórzy uważają również, że kwestie poruszone w książce nie były całkowicie nowe, a niektórzy wyrażają opinię, że książka skłania się ku formie ateizmu, która może wydawać się niepokojąca dla pobożnych wierzących.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hoping Against Hope: Confessions of a Postmodern Pilgrim

Zawartość książki:

John D. Caputo ma za sobą długą karierę jednego z najwybitniejszych postmodernistycznych filozofów w Ameryce.

Autor takich książek jak Radical Hermeneutics, The Prayers and Tears of Jacques Derrida i The Weakness of God, Caputo zastanawia się teraz nad swoją duchową podróżą od katolickiego ministranta w Filadelfii lat pięćdziesiątych do filozofa po śmierci Boga. Po części duchowa autobiografia, po części homilia na temat tego, co nazywa nihilizmem łaski, Hoping Against Hope wzywa zarówno wierzących, jak i niewierzących do uczestnictwa w praxis królestwa Bożego, do którego, jak mówi Caputo, musimy dążyć bez powodu. Partnerami rozmów Caputo w tym tomie są Lyotard, Derrida i Hegel, ale także wcześniejsze wersje jego samego: Jackie, młody ministrant, i brat Paul, nowicjusz w zakonie.

Caputo śledzi swoją własną podróż od wiary przez sceptycyzm do nadziei po śmierci Boga. Ostatecznie Caputo nie chce pozbyć się religii, chce ją odkupić i wymyślić na nowo dla postmodernistycznych czasów.