Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Na wojennej ścieżce” autorstwa Elizabeth Weiss bada konflikt między badaniami naukowymi a współczesnymi wyzwaniami ideologicznymi w dziedzinie antropologii. Weiss, szanowana antropolog fizyczna, opowiada o swoich osobistych zmaganiach z kulturą anulowania, ideologiczną cenzurą i upolitycznieniem dyskursu akademickiego, szczególnie w swoich badaniach dotyczących szczątków szkieletowych. Książka zebrała mieszane recenzje, podkreślające jej przejrzystość, wciągającą prozę i pilność jej przesłania, jednocześnie zauważając pewne słabości.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i przejrzysta, dzięki czemu złożone tematy są przystępne. Została opisana jako wciągająca, przerażająca i inspirująca, zapewniając fascynującą narrację, która rezonuje z tymi w środowisku akademickim. Recenzenci doceniają obronę badań naukowych przez Weiss i jej zdolność do rzucania wyzwania kulturze anulowania. Opowiadanie historii i osobisty głos są postrzegane jako mocne strony, a wielu uważa, że jest to lektura obowiązkowa dla każdego zainteresowanego skrzyżowaniem nauki, środowiska akademickiego i kwestii społecznych.
Wady:Niektórzy recenzenci krytykują nadmierne używanie wykrzykników i zauważają, że książka mogłaby skorzystać z większej liczby cytatów w celu zwiększenia wiarygodności. Pojawiają się wzmianki o dygresjach autorki, takich jak komentarze na temat ograniczeń Covid, które zdaniem niektórych odciągają uwagę od jej głównych argumentów. Ponadto kilku recenzentów wyraża zaniepokojenie jej konfrontacyjnym tonem i tym, jak może on zrazić niektórych czytelników.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
On the Warpath: My Battles with Indians, Pretendians, and Woke Warriors
Zawartość książki:
On The Warpath to autobiograficzny opis kontrowersyjnej kariery antropolog Elizabeth Weiss na froncie wojny kulturowej na naszych uczelniach i uniwersytetach. Jej sprzeciw wobec ponownego pochówku szczątków szkieletowych rdzennych Amerykanów, jej upór, że rdzenna wiedza nie jest nauką, ale mitem, oraz jej walka z wokeizmem i poprawnością polityczną w środowisku akademickim naraziły ją na liczne kontrowersje i kampanie anulowania kultury, a także na sprawę sądową.
Zdjęcie Weiss z czaszką - tak naturalne dla antropologów jak zdjęcie lekarza ze stetoskopem - doprowadziło do tego, że jej uniwersytet zamknął ją z kolekcji i zmienił zamki. Stało się to międzynarodową wiadomością, podobnie jak Amerykańskie Stowarzyszenie Antropologiczne, które odwołało jedną z jej prezentacji, ponieważ wyjaśniła, że płeć szkieletu jest binarna, a nie płynna. Ta mocna i często humorystyczna książka opowiada historię walki dr Weiss o naukę z przesądami oraz jej prób promowania wolności słowa i wolności akademickiej.
Ukazuje również obecną zgniliznę na dzisiejszych uniwersytetach przez pryzmat jej walki z codziennymi absurdami. Obejmują one próbę zakazania „miesiączkującemu personelowi” (wcześniej znanemu jako kobiety) wstępu do ośrodka kuratorskiego, kampanię mającą na celu zakazanie badań nad starożytnymi szczątkami Kartagińczyków, ponieważ osoby te nigdy nie wyraziły zgody na fotografowanie, oraz plan uznania zdjęć rentgenowskich za święte, aby można je było repatriować do rdzennych Amerykanów (którzy w rzeczywistości mogą być Meksykanami), przed ich spaleniem lub pochowaniem.
