Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Thinking in Public: Strauss, Levinas, Arendt
Na długo zanim zaczęliśmy mówić o "publicznych intelektualistach", idee "społeczeństwa" i "intelektualisty" wywołały konsternację wśród wielu europejskich filozofów i teoretyków politycznych. Thinking in Public bada ambiwalencję, jaką te powiązane ze sobą idee wywołały w pokoleniu europejskich myślicieli żydowskiego pochodzenia urodzonych około 1900 roku.
Porównując życie i twórczość Hannah Arendt, Emmanuela Levinasa i Leo Straussa, którzy dorastali w następstwie Afery Dreyfusa i studiowali z filozofem - i czasami narodowym socjalistą - Martinem Heideggerem, Benjamin Aldes Wurgaft oferuje uderzająco nowe spojrzenie na relacje między filozofami a polityką. Zamiast celebrować lub potępiać postać intelektualisty, Wurgaft argumentuje, że historie, które opowiadamy o intelektualistach i ich publiczności, są użytecznymi barometrami naszych politycznych nadziei i obaw.
Jakie idee dotyczące samej filozofii i zdolności społeczeństwa do uzasadnionej dyskusji są zawarte w tych historiach? I jaką pracę, naszym zdaniem, filozofowie i inni myśliciele mogą i powinni wykonać w świecie poza salą wykładową? Różnice między Arendt, Levinasem i Straussem były ogromne, ale Wurgaft pokazuje, że wszyscy trzej doszli do przekonania, że pytanie o społeczną rolę filozofa było pytaniem ich stulecia. Postać intelektualisty nie była ideałem, który należy naśladować, ale raczej prowokacją zachęcającą tych trzech myślicieli do pytania, czy prawda i polityka mogą kiedykolwiek zostać zharmonizowane, czy filozofia jest zasadniczo praktyką światową czy nieświatową.
