Mroczna śmierć: Tajemnica inspektora Knollisa

Opinie czytelników

Ostatnia książka z serii o inspektorze Knollisie, „Darkling Death”, oferuje czytelnikom mieszane wrażenia, chwalone za elementy tajemnicy i rolę brata Ignatiusa, a jednocześnie krytykowane za filozoficzne dygresje, które przyćmiewają historię detektywistyczną.

Czytelnicy doceniają wciągającą tajemnicę, postać brata Ignacego i momenty humoru. Niektórzy uznali ją za wartą ponownego przeczytania i przyjemną jako część serii.

Wielu uważało, że książka się przeciąga, zbytnio skupiając się na dyskusjach filozoficznych, a nie na samej tajemnicy. Obecność inspektora Knollisa została zmniejszona, co doprowadziło do rozczarowania fanów. Historia została opisana przez niektórych jako nużąca i samolubna.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Darkling Death: An Inspector Knollis Mystery

Zawartość książki:

Grayson odchylił głowę i wpatrywał się w sufit. Herby z pewnością nie był lubiany, ale kto, poza nim samym, nienawidził go na tyle, by myśleć o morderstwie?

Czekając, aż pociąg do Norfolk odjedzie z londyńskiej stacji końcowej, brat Ignatius doświadcza dziwnego przeczucia. Nagle zdaje sobie sprawę, że mężczyzna na peronie wkrótce dołączy do niego w jego przedziale, a ich życie stanie się nierozerwalnie związane. Razem podróżują do Norfolk, a w ciągu kilku godzin nieznajomy zostaje podejrzany o morderstwo.

Nadinspektor Knollis przybywa ze Scotland Yardu, aby przeprowadzić śledztwo. Knollis szybko odkrywa, że lokalne lojalności naznaczają jego ścieżkę cierniami, a pod pieczęcią spowiedzi brat Ignatius nie może nie powiedzieć wszystkiego, co wie. Jest to problem wymagający zarówno psychologicznego, jak i dedukcyjnego rozumowania - a inspektor Knollis, wspierany przez zaufanego sierżanta Ellisa, zajmuje się tą sprawą.

Mroczna śmierć została pierwotnie opublikowana w 1956 roku. Nowe wydanie zawiera wstęp historyka kryminałów Curtisa Evansa.

"Francis Vivian pomija wszystkie nużące wstępy i jest godny pochwały; poznajemy jego bohaterów z żywą przyjemnością". Observer

"Pan Vivian zgrabnie umieszcza wszystko na swoim miejscu". Times Literary Supplement